ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ
ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺑﻦ ﺣﺎﻃﺐ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ)، ﺩﻋﺎ کن ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺛﺮﻭﺗﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻛﻤﻰ ﻛﻪ ﺷﻜﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺘﻮﺍﻧﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺘﻮﺍﻧﻰ ﺳﭙﺎﺱ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻰ .
ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺭﻓﺖ، ﺑﺎﺯ ﺩﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻛﺮﺩ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﺮﺍ ﭘﻴﺮﻭﻯ از ﻣﻦ ﻛﻴﺴﺖ؟ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﻮﻫﻬﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻃﻠﺎ ﺷﻮﺩ، ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺩﻋﺎ ﻛﻦ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﺛﺮﻭﺗﻰ ﺑﺪﻫﺪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺣﻘﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻘﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ. ﺩﻋﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﺶ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﺪ، ﻭ ﭼﻨﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻛﻢ ﻛﻢ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﺪ ﻭ ﺣﺼﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ.
ﺍﻭﻝ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺑﻌﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ ﻓﻘﻂ ﻇﻬﺮ ﻭ ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻘﻴﻪ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻧﺰﺩ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ.
ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺎﺑﺮﻳﻦ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﻴﺪ.
ﺭﻭﺯﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺟﻮﻳﺎﻯ ﺣﺎﻝ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺷﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺯﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺛﻌﻠﺒﻪ .
وقتی ﺁﻳﻪ ﺯﻛﻮﺓ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺑﻨﻰ ﺳﻠﻴﻢ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺟﻬﻨﻴﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺯﻛﻮﺓ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺖ ؛
ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ.
ﺑﺮﺍﻯ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺯﻛﻮﺓ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ.
ﺍﻭ ﻓﻜﺮﻯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺟﺰﻳﻪ ﻳﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺟﺰﻳﻪ ﺍﺳﺖ ﻓﻌﻠﺎ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﻧﺰﺩﻡ ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﺪ.
ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩ ﺳﻠﻴﻤﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺯﻛﻮﺓ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺘﺮﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﺳﻬﻢ ﺯﻛﻮﺓ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ.
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﻧﮕﻔﺘﻴﻢ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺘﺮﻫﺎﻯ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺪﻩ!
گفت : ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺎﻳﻠﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻜﻨﻢ.
ﻣﺎﺀﻣﻮﺭﺍﻥ ﻧﺰﺩ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ زکوه ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ.
ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻢ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﺎﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ: ﺍﻳﻦ ﺟﺰﻳﻪ ﻳﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﻭﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻢ.
ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﻘﻞ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺛﻌﻠﺒﻪ، ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: " ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺛﻌﻠﺒﻪ " ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩ ﺳﻠﻴﻤﻰ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩﻧﺪ؛
ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻢ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ.
ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ:
* ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﺎﻟﻰ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ ﺻﺪﻗﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ. ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﺧﻮﻳﺶ، ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩ ﺑﺨﻞ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺷﻜﻨﻰ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﺋﻰ، ﻧﻔﺎﻕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻬﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﺮﺩ. *
ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﭘﻴﺶ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻳﻪ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﺩﺍﺩ.
ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﻗﺒﻮﻝ ﺯﻛﻮﺓ ﻛﺮﺩ .
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺯﻛﻮﺓ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻡ .
ﺍﻭ ﺍﺯ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﺧﺎﻙ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻰ ﺭﻳﺨﺖ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻛﻴﻔﺮ ﻋﻤﻞ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﺴﺖ، ﺗﺮﺍ ﺍﻣﺮﻯ ﻛﺮﺩﻡ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻰ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺛﻌﻠﺒﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﻰ ﺑﻜﺮ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺯﻛﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻜﺮﺩ.
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻤﺮ ﻫﻢ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩ، ﻋﻤﺮ ﻫﻢ ﺯﻛﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ.
ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺯﻛﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ؛ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش بخل
http://goo.gl/dVE8FN
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA