میل قاضی و عذابش

ﻣﻴﻞ ﻗﺎﺿﻰ ﻭ ﻋﺬﺍﺑﺶ

 ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: 

ﺩﺭ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ.

 ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﻣﺮﮔﺶ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: 

ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ مرا ﻏﺴﻞ ﺩﻩ ﻭ ﻛﻔﻦ ﻛﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﺭﻭﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﻮﺷﺎﻥ. 

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺗﺶ، ﺯﻧﺶ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺭﻭﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ.

 ( ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﻜﺎﺷﻔﻪ ) ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻛﺮﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺑﻴﻨﻰ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. 

ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺮﺳﻴﺪ. 

ﺷﺐ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻠﺖ ﻛﺮﻡ ﺩﺭ ﺑﻴﻨﻰ ﺍﺵ ﭘﺮﺳﻴﺪ.

 ﻗﺎﺿﻰ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺗﺮﺳﻴﺪﻯ، ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻯ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻴﻞ ﻭ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪﻡ.

 ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺑﺎ ﻃﺮﻑ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﺰﺍﻋﺶ ﻧﺰﺩﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺤﺎﻛﻤﻪ ﺣﻖ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ؛

 ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻛﺮﻡ ﺑﻪ ﺑﻴﻨﻰ‌ﺍﻡ ﺩﻳﺪﻯ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺭﻧﺠﺶ (ﺩﺭ ﺑﺮﺯﺥ ) ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ؛ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻴﻞ ﺩﺭ ﺣﻜﻢ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺑﻮﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش قضاوت

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavshegzyg_DFDA