ﺟﻌﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﻧﺮﺳﻴﺪ
ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺅﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ.
ﭼﻮﻥ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻛﻴﺪ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ، ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺍﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺿﺮﺑﺖ ﺯﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺛﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺯﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ (ﻋﺪﻩ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺷﻌﺚ ﺑﻦ ﻗﻴﺲ )، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﻯ ﻛﺎﺫﺏ، ﺯﻫﺮ ﺑﺨﻮﺭﺍﻧﺪ.
ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺯﻫﺮ ﺑﺪﻫﻰ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻭ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﭘﺴﺮﻡ ﻳﺰﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻡ.
ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺯﻥ ﻳﺰﻳﺪ ﺷﺪﻥ ؛ ﺯﻫﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﻭﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻏﺬﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻛﻨﺪ.
ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺛﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺟﻌﺪﻩ ﺷﺮﺑﺖ ﺷﻴﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻭﺭﺩ، ﻛﻪ ﺯﻫﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﺍﻧﺎﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﻴﻪ ﺭﺍﺟﻌﻮﻥ .
ﭘﺲ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ فانی ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ.
ﺳﭙﺲ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﺟﻌﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻛﺸﺘﻰ، ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺍ ﺑﻜﺸﺪ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺷﺖ، ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺗﺮﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﺍﺩﻩ، ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺍ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ.
ﺍﺯ ﺣﻠﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﺁﻧﻜﻪ: ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺎﺗﻠﺶ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩ، ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ ﺍﺳﻢ ﺟﻌﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ (ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ) ﺯﻫﺮ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺛﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ 28 ﺻﻔﺮ ﺳﺎﻝ 50 ﻫﺠﺮﻯ ﺩﺭ ﺳﻦ 48 ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺟﻌﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻃﻤﻊ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺯﻥ ﻳﺰﻳﺪ ﺷﺪﻥ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﺑﺮﺩ؛ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﮔﻔﺖ: ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭﻓﺎ ﻧﻜﺮﺩ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪ ﻭﻓﺎ ﻛﻨﺪ،
ﻭ ﺑﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﻧﻜﺮﺩ؛ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﺫﻟﺖ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻙ ﻭﺍﺻﻞ ﺷﺪ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش آمال
تالیف علی اکبر صداقت
کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg