ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ
ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻛﻪ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺩﻭﺍﻧﻴﻘﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻓﻮﺕ ﺷﺪ ﻳﻜﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ (ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﻣﺜﻠﺚ ) ﺑﻮﺩ، ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺻﺒﺮ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻮﺩ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺑﻨﻰ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺣﺒﺲ ﻛﺮﺩ، ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺍﺫﻛﺎﺭ ﻭ ﻣﺴﺘﺤﺒﺎﺕ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﺮﺗﺐ ﻭ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺧﻮﻝ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ.
ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﻣﺜﻨﻰ ﺍﺯ ﺳﺨﺘﻰ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﺑﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﺑﺘﻠﺎﺀ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻯ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﺎﺀ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﺪ؟
ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ ﻛﻤﻰ ﻣﻜﺚ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻤﻮ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﻴﻢ ﻣﮕﺮ ﺻﺒﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﺎﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﺎ؛
ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎ ﺭﻭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻯ ﻭ ﺷﺪﺍﺋﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻯ ﺭﺍﺣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ، ﭼﻮﻥ ﻣﺮﮒ ﻣﺎ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﮔﺮ ﻣﻴﻞ ﺩﺍﺭﻯ، ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺠﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﻟﻜﻦ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﻴﺪ .
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮔﻔﺖ: ﺻﺒﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ.
ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﺎﺑﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﺠﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺳﺖ، ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻛﻨﻴﺪ، ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش بلا
http://goo.gl/dVE8FN
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA