میرزا جواد آقا ملکی
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﺎﺭﻑ ﺑﺎﻟﻠﻪ (ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺁﻗﺎ ﻣﻠﻜﻰ ) (ﻣﺘﻮﻓﻰ 1343 ﻩ ﻕ ) ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ : ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﺳﻠﻮﻛﺶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺎﺭﻑ ﺧﻮﺩ ﻣﻠﺎ (ﺣﺴﻴﻨﻘﻠﻰ ﻫﻤﺪﺍﻧﻰ ) (ﻣﺘﻮﻓﻰ 1311) ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﻭ ﺳﻠﻮﻙ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﻧﺮﺳﻴﺪﻡ!!
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺍﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟
ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ، ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺩ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﻣﻠﻜﻰ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻓﻠﺎﻥ ﻣﻠﻜﻰﻫﺎ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟
ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﺑﻠﻰ .
ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻰ ﻛﻔﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺪ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺟﻔﺖ ﻛﻨﻰ، ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ.
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻘﻴﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﺪ، ﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻣﻠﻜﻰ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ، ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﻛﻔﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﻔﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺳﺎﻛﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺭﻓﻊ ﻛﺪﻭﺭﺕ ﻓﺎﻣﻴﻠﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﺑﻌﺪﺍ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ (ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻓﺎﻣﻴﻠﻰ ) ﻧﻴﺴﺖ، ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺷﺮﻋﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻯ .
ﺿﻤﻨﺎ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻔﺘﺎﺡ ﺍﻟﻔﻠﺎﺡ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺷﻴﺦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ.
ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺗﺮﻗﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩ ﻗﻢ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹ ﻭ ﻋﻮﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ....
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح
تالیف علی اکبر صداقت
http://goo.gl/0PDXye
کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg