ﺳﻴﺮﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ
ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﻧﺰﺩ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﮔﻔﺘﻦ ﻛﺮﺩ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩﻧﺪ .
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﺮﻓﺖ، ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﻫﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﮔﻔﺖ؟ ﺍﻟﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺗﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺍﻭ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ.
ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺁﻳﻴﻢ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻯ.
ﺣﻀﺮﺕ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ: ((ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﻧﺪ (ﻧﻴﻜﻮ ﻛﺎﺭﻧﺪ) ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﻧﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ))
ﺭﺍﻭﻯ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﮔﻔﺖ: ﻣﺎ ﺍﺯ خواندن ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻓﻬﻤﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺑﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ.
ﭘﺲ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ.
ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺷﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻣﺪﻩ، ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻮﺋﻰ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ!
ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺍﻯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺗﻮ ﻧﺰﺩﻡ ﺁﻣﺪﻯ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﺑﺪ ﮔﻔﺘﻰ، ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻰ ﺍﺯ ﺑﺪﻯ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺮﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ.
ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻨﻴﺪ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻳﺪﮔﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺭ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺪﻯﻫﺎ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮﻡ.
کتاب " یکصد موضوع پانصد داستان " ، بخش اخلاق
تالیف علی اکبر صداقت
داستانهای بیشتر :
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg