ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﻯ ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﺣﺴﻴﻨﻰ
ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻨﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻣﺮﺩﻯ ﻓﻘﻴﻪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺯﻫﺪ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﻣﻌﺘﺼﻢ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﺘﻢ ﺍﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﺮﺩ.
ﻣﻌﺘﺼﻢ ﺑﻪ ﺩﻓﻊ ﺍﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﺳﺮﺧﺲ ﻭ ﻃﺎﻟﻘﺎﻥ ﻭ ﻧﺴﺎ ﻭ ﻣﺮﻭ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻣﺮﻭ ﭼﻬﻞ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻴﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ.
ﺷﺒﻰ ﻛﻪ ﻟﺸﮕﺮﺵ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ، ﺻﺪﺍﻯ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﻯ ﺷﻨﻴﺪ. ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻟﺸﮕﺮﻳﺎﻧﺶ ﻧﻤﺪ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﻟﺎﺋﻰ ( ﻧﺴﺎﺝ ) ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﺁﻥ ﻏﺎﺻﺐ ﺭﺍ ﻃﻠﺒﻴﺪ ﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺯﺷﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ .
ﮔﻔﺖ: ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻌﺖ ﺗﻮ ﺩﺭﺁﻣﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻜﻨﻴﻢ.
ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﻧﻤﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﺟﺴﺖ .
ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩ ﻟﺸﮕﺮ ﻣﺘﻔﺮﻕ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﺎﻟﻘﺎﻥ ﺭﻓﺖ...
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش دین
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA