فروتنی حضرت سلمان فارسی

ﻓﺮﻭﺗﻨﻰ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ

 ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺷﺎﻡ ﺍﻣﻴﺮ (ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ) ﺑﻮﺩ.

 ﺳﻴﺮﻩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﻯ ﺑﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﻠﻴﻢ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﻔﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. 

ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ، ﻣﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺒﺮﺩ. 

ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺰﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ ﺑﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.

 ﻣﺮﺩ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ، ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ. 

ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺮﺩﻯ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻰ ﺑﺮﻯ؟ 

ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺨﺶ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ.

 ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ 

ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ .

 ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﻮﺩ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻡ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﻋﻬﺪ ﻛﻦ ﺗﺎ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﺭﻯ (ﻋﻤﻞ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺰﺩ) ﻧﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺑﺒﺮﻯ ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﻰ ﺗﻮ ﺁﺳﻴﺒﻰ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تواضع

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA