ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭﻝ ﻛﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﺮﺩ.
ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ .
ﻣﺮﺩﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩ!
ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ، ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﻨﮕﻴﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭﻯ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺛﻮﺍﺏ ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﺎﻥ ﺷﺮﻳﻚ ﺑﺎﺷﻢ؟
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺮﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﮕﺎﻥ ﻛﻔﺎﺭ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ( ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ) ﻳﺎﻓﺘﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻥ.
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﻣﻘﻰ ﺩﺍﺷﺖ. ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺗﺮﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ.
ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﭼﺸﻢ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺗﻮ . ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﺮﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ؛
ﭘﺎ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﻧﻬﺎﺩﻡ.
ﻣﺘﻜﺒﺮﺍﻧﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ، ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﻧﻬﺎﺩﻯ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺩﻯ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺮﺍ ﺑﻜﺸﻰ ؛ ﭼﺮﺍ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ؟!
ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﺶ ﺟﺪﺍ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﮋﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺮ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺍﺯ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺪﺗﺮ ﻭ ﻋﺎﺻﻰ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ، ﻭﻟﻰ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻭﻗﺘﻰ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺖ ﻟﺎﺕ ﻭ ﻋﺰﻯ ﻗﺴﻢ ﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA