دعای باران
دﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺍﻭﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻰ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪ. ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻧﺪ؛
ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﺗﺎ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻇﻠﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻔﻮ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ، ﺍﻳﻨﻚ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻇﻠﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻋﻔﻮ ﻛﻦ.
ﺩﻭﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺍﻳﻨﻚ ﻣﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻓﺮﻣﺎ.
ﺳﻮﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺣﻜﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﺮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻳﻢ، ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻧﻜﻦ.
ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ .
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش دعا
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA