ﻏﻠﺎﻡ ﺍﻳﺜﺎﺭﮔﺮ
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺷﻮﻫﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ.
ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺩﻳﺪ ﻏﻠﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ ﻏﺬﺍﻯ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺷﻮﺩ؛ ﺳﮕﻰ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ.
ﻏﻠﺎﻡ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺳﮓ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﮓ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ. ﻏﻠﺎﻡ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﮓ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﮓ ﺩﺍﺩ.
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺯ ﻏﻠﺎﻡ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺟﻴﺮﻩ ﻏﺬﺍﻯ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻯ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺳﮓ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺷﺘﻰ؟
ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺳﮓ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺭﺩ ﻛﻨﻢ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺭﻓﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟
ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﻢ.
ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻳﺜﺎﺭ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﻯ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻏﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ؛
ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺧﺮﻳﺪ، ﺳﭙﺲ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺳﺎﻳﻠﻰ ﻛﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﺸﻴﺪ .
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار
کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA