ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ
ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺭﻯ ﮔﻔﺖ: ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ (ﻳﺤﻴﻰ ﺑﻦ ﺧﺎﻟﺪ) ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﺪ. ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﺑﺪﻫﻜﺎﺭ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻰ گرفتند ﻓﻘﻴﺮ ﻣﻰ ﺷﺪﻡ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﻴﺮﺩ.
ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻭ ﭘﻴﺮﻭ ﺍﻣﺎﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ؛
ﻟﻜﻦ ﻫﺮﺍﺱ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﺩ.
ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺣﺞ، ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻛﺎﻇﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻢ.
ﺍﻣﺎﻡ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ " ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﻟﺮﺣﻴﻢ . ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﻋﺮﺵ ﺳﺎﻳﻪ ﺭﺣﻤﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎ ﻧﻤﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻳﻪ ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻧﻴﻜﻰ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﻳﻨﻰ ﺧﻮﻳﺶ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﺮﻫﺎﻧﺪ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻴﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﻨﺪ، ﺍﻳﻨﻚ ﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ. "
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺣﺞ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻢ، ﺷﺒﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﮕﻮ ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻣﺎﻡ ﻛﺎﻇﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﭘﻴﺎﻣﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﺎﻯ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﺏ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﻮﺳﻴﺪﻥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﻜﺮﺭ ﭘﻴﺸﺎﻧﻴﻢ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﻴﺪ.
ﻫﺮ ﭼﻪ ﭘﻮﻝ ﻭ ﭘﻮﺷﺎﻙ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻫﺮ ﻣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻧﺼﻒ ﺁﻥ ﭘﻮﻝ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ؛ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﻣﺴﺮﻭﺭﺕ ﻛﺮﺩﻡ؟
ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺯﻳﺎﺩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻡ.
ﺩﻓﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎﺕ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﻣﺤﻮ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻯ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ.
ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ:
ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﻜﻰ ﻛﺮﺩ، ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺠﻰ ﺑﮕﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺳﻢ ﺣﺞ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻧﻴﻜﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﺩﻫﻢ.
ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻭ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ.
ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﺮ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﺭﻯ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺶ ﻣﺮﺍ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩ، ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ (ع) ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش برادری
http://goo.gl/dVE8FN
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA