ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ
ﺍﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺩﻩ ﺭﺋﻴﺲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﺰﺭﺝ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺍﺯ ﺑﻴﻌﺖ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺩﺳﺖ ﻧﻜﺸﻴﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ، ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩ.
ﻗﻴﺲ ﻭ ﭘﺪﺭﺵ ﺳﻌﺪ ﻭ ﺟﺪﺵ ﻋﺒﺎﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺨﺎﻧﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺍﻭ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﻟﺸﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﻭ ﻋﻤﺮ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻗﻴﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﻗﺮﺽ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻧﺶ ﺧﺮﺝ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ.
ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺗﻠﻒ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺍﻋﻠﺎﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﻪ ﻗﻴﺲ ﻗﺮﺽ ﻧﺪﻫﺪ!
ﻭﻗﺘﻰ ﭘﺪﺭﺵ ﺳﻌﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﻭ ﻋﻤﺮ ﭘﺴﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻴﻞ ﺑﺎﺭ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ.
ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻟﺸﮕﺮ ﻛﺸﻴﻬﺎ ﻗﻴﺲ ﺭﺋﻴﺲ ﻟﺸﮕﺮ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻧﻪ ﺷﺘﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﻋﺪﻩ ﻛﻤﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺫﺑﺢ ﻛﺮﺩ؛ ﭼﻮﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﻰ ﺳﻴﺮﻩ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﺳﺖ!
ﻭﻗﺘﻰ ﻗﻴﺲ ﻣﺮﻳﺾ ﺷﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻴﺎﺩﺗﺶ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺷﺪ ﻭ ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪ؟
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭼﻮﻥ ﺍﻣﻮﺍﻟﺘﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺪﻳﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺁﻳﻨﺪ!
ﻗﻴﺲ ﮔﻔﺖ: ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺑﺎﺩ ﺛﺮﻭﺗﻰ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪﺍ ﺷﻮﻧﺪ .
ﭘﺲ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﻫﺮ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﻴﺲ ﺍﻣﻮﺍﻟﻰ ﭘﻴﺶ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭﺳﺖ ﻭ ﻗﻴﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؛
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻋﻠﺎﻥ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﭘﻠﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﺗﺎﻕ ﻗﻴﺲ ﺑﻮﺩ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺭﻳﺨﺖ .
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش سخاوت
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA
- ۹۴/۱۱/۰۵