قیس بن عاصم
ﺣﻠﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﻋﺎﺻﻢ ﻣﻨﻘﺮﻯ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ. ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻯ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.
ﻗﻴﺲ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻧﻪ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺗﻜﻴﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ.
ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺑﺪﻛﺎﺭﻯ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻯ، ﺧﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻛﺮﺩﻯ، ﺭﺣﻢ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪﻯ، ﺗﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻗﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻯ!
ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﻭ ﺻﺪ ﺷﺘﺮ ﺩﻳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﺪﻩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ. (1)
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلم
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA