مصلح باید دانا به نزاع باشد

ﻣﺼﻠﺢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻪ ﻧﺰﺍﻉ ﺑﺎﺷﺪ

ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﻚ  ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺧﺘﻠﺎﻓﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺷﻮﺩ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﻣﮕﻮ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻮﺯﻩ ﮔﺮ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. 

ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩ؛ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺶ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮﻯ ﻛﻪ ﺯﻥ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭﺟﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ. 

ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﭘﺮﺳﻴﺪ، ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭ، ﺷﻮﻫﺮﻡ ﻛﻮﺯﻩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﻛﻮﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺧﺸﻚ ﺷﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ ﺍﺳﺖ.

 ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﺑﻜﻦ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻳﻜﻰ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﻰ ﺑﻜﻨﻢ، ﻫﺮﭼﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻩ.

 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ، ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻰ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﻰ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺷﻮﺩ، ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ.

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/9HxZxo

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg