ﻧﻔﻴﺴﻪ
ﺳﻴﺪﻩ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ (ﺑﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺎﻓﻀﻞ ﻭ ﻭﺭﻉ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻣﻮﺗﻤﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﺮﺩ .
ﺍﻭ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﺩﺭﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﻨﺪﮔﻰ ﻭ ﻳﺎﺩ ﺣﻖ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺯﻳﻨﺐ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺳﻴﺪﻩ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﻋﻤﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮﺩﻡ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﻧﺪﻳﺪﻡ ﺷﺒﻰ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ ﻳﺎ ﺭﻭﺯﻯ ﺭﺍ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﺭﻭﺯﻯ ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻛﻨﻴﺪ .
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﮔﺮﺩﻧﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺯﺥ ﻭ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﻛﺮﺩ ﻣﮕﺮ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﺍﻥ .
ﺍﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﮔﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩ.
ﺳﻰ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻪ ﺣﺞ ﻣﺸﺮﻑ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻔﺮﻫﺎ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻓﺖ.
ﺍﺯ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻗﺒﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺭﻓﺘﻨﺪ.
ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ. ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ .
ﺍﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﻗﺒﺮﻯ ﻛﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﻳﺎﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ.
ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺧﺘﻢ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﻗﺒﺮ ﻧﻤﻮﺩ .
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻳﺎﺩﺵ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻃﺒﻖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻗﺪﺳﻰ - ﺣﻖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻣﻜﺮﻡ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ.
ﺩﺭ ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﻰ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ﺁﺏ ﻭﺿﻮﻯ ﺍﻭ ﺑﻴﻨﺎ ﺷﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻣﺼﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻭﻗﺘﻰ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺒﺎﺭﻛﻪ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺁﻳﻪ (ﻟﻬﻢ ﺩﺍﺭﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻋﻨﺪ ﺭﺑﻬﻢ) ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﻟﺒﻴﻚ ﮔﻔﺖ.
ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺒﺮﺩ . ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺼﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ ﺍﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻜﺮﺩ.
ﺷﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎ ﺍﻫﻞ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻓﻦ ﻧﻔﻴﺴﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﺍﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺼﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ .
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ذکر
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA