ﻭﺑﺎ
ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻫﺎﻳﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪﺍﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻴﻜﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺍﻃﺎﻕ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ، ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ (ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﺣﺎﻛﻢ ) ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻭ ﮔﻠﻪ ﻛﻨﻢ، ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ.
ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺻﺒﺮ ﻛﻦ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺨﺘﻰ ﻓﺮﺝ ﻭ ﮔﺸﺎﻳﺸﻰ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.
ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﺪﻡ، ﭼﻴﺰﻯ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻭﺑﺎ ﺩﺭ ﺳﻨﻪ 131 ﻩ ﻕ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﺍﻗﻮﺍﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﻧﺪ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ، ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺣﺎﻝ ﺍﻗﻮﺍﻣﺖ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻧﺪ!
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺫﻳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩﻯ، ﻭ به عقﻮﺑﺖ ﻋﻤﻠﺸﺎﻥ (ﻗﻄﻊ ﺭﺣﻢ ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻧﺪ، ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻨﻨﺪ؟
ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﻭﺍﻟﻠﻪ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش صله رحم
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA