ولید بن مغیره

ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ

 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻋﺪﻩ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻭﺣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺷﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻓﻊ ﻛﻨﻴﻢ. 

ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺑﻮﺩ.

 ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻣﻠﻚ ﻣﻘﺮﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻟﻴﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬﺷﺖ.

 ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻭﻟﻴﺪ ﭘﺴﺮ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ؟

 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻰ .

ﭘﺲ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﻭﻟﻴﺪ ﻛﺮﺩ. ﻭﻟﻴﺪ ﻛﻤﻰ ﻛﻪ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻋﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﻰ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪ، ﭘﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﺁﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺷﺪ. 

ﺗﻜﺒﺮﺵ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﻢ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ.

 ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﺭﻭﻯ ﻛﺮﺳﻰ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ .

 ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻛﺮﺳﻰ خوابیده بود .

 ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺍﺵ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻨﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺸﻚ ﺭﺍ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺍﻯ؟ 

ﻭﻟﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﺗﺴﺖ، ﺁﺏ ﻣﺸﻚ ﻧﻴﺴﺖ .

ﺑﻌﺪ ، ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA