ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻋﺪﻩ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻭﺣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺷﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻓﻊ ﻛﻨﻴﻢ.
ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺑﻮﺩ.
ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻣﻠﻚ ﻣﻘﺮﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻟﻴﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬﺷﺖ.
ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻭﻟﻴﺪ ﭘﺴﺮ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻰ .
ﭘﺲ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﻭﻟﻴﺪ ﻛﺮﺩ. ﻭﻟﻴﺪ ﻛﻤﻰ ﻛﻪ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻋﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﻰ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪ، ﭘﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﺁﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺷﺪ.
ﺗﻜﺒﺮﺵ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﻢ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ.
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﺭﻭﻯ ﻛﺮﺳﻰ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ .
ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻛﺮﺳﻰ خوابیده بود .
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺍﺵ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻨﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺸﻚ ﺭﺍ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺍﻯ؟
ﻭﻟﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﺗﺴﺖ، ﺁﺏ ﻣﺸﻚ ﻧﻴﺴﺖ .
ﺑﻌﺪ ، ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﻴﻮﺳﺖ.
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر
http://10000dastan.blog.ir
کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA