عاقببت آزار امام هادی (ع) توسط متوکل

ﻣﺘﻮﻛﻞ

 ﺍﺯ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺧﻠﻔﺎﺀ ﺑﻨﻰ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺬﺍﺀ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ (ع) ﻭ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻭ ﻗﺒﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺯﻭﺍﺭ ﻗﺒﺮﺵ ﻛﻤﺎﻝ ﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺖ.

 ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ (ع) ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻧﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ.

 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺪ . ﺷﺒﻰ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺳﻌﻴﺪ ﺩﺭﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻃﻠﺒﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: 

ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﻧﺮﺩﺑﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﮕﻴﺮﺩ.

 ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺳﻌﺎﻳﺖ، ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﺍﺯ ﺗﺮﻛﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺴﺶ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ. 

ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺮﺍﺏ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﺮﺍﺏ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻛﺮﺩ (که امام نپذیرفت) ﻭ ﺑﻌﺪ به امام ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺷﻌﺮ ﺑﺨﻮﺍﻥ و ...

ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﻮﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻏﻠﺎﻡ ﺧﺰﺭ ﺟﻠﻔﻰ ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺯﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻭ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﻳﻦ ﺑﻠﻴﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻓﻊ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

 ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 237 ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩ ﻗﺒﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ (ع) ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﺒﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﻨﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:

 ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ( ﺍﻣﺎﻡ ) ﺣﺴﻴﻦ (ع) ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻧﺪ!!

 ﻣﺘﻮﻛﻞ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﻓﺮﺝ  ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻣﻜﻪ ﻭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﺘﻮﻛﻞ، ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻣﻨﻊ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺣﺪﻯ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺟﺎﻥ، ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ؛ 

ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﺎﺭ ﺍﻭﻟﺎﺩ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺳﺨﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺯﻧﻬﺎﻯ ﻋﻠﻮﻳﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻛﻬﻨﻪ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﻚ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﺎﻟﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ...

 ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﻨﺘﺼﺮ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ (ع) ، ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪ .

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایذاء

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA