داستان یونس بن عبدالرحمان

ﻳﻮﻧﺲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ

ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻛﺎﻇﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭﻓﺎﺕ ﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻭﻛﻴﻠﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻮﺍﻟﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻃﻤﻊ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻓﺎﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻨﻜﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻭﺍﻓﻘﻴﻪ  ﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺩﺍﺩﻧﺪ. 

ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺯﻳﺎﺩ ﻗﻨﺪﻯ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻫﺰﺍﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺷﺮﻓﻰ، ﻧﺰﺩ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﺣﻤﺰﻩ ﺳﻰ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺷﺮﻓﻰ ﺑﻮﺩ.

 ﻳﻮﻧﺲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﻭ ﻣﺬﻫﺐ ﻭﺍﻓﻘﻰ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ. 

ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺩﺍﺩﻧﺪ: ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻰ، ﺍﮔﺮ ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻮ ﭘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﺗﺮﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ .

ﺯﻳﺎﺩ ﻗﻨﺪﻯ ﻭ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﺣﻤﺰﻩ ﺿﺎﻣﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺷﺮﺍﻓﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﻛﺖ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺣﺮﻓﻰ ﻧﺰﻧﺪ. 

ﻳﻮﻧﺲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﻤﺎﻥ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: 

ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺪﻋﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ، ﺑﺮ ﭘﻴﺸﻮﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻨﺪ (ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻨﻜﺮﺍﺕ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ)، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﻧﻜﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻮﺭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ گیرد .

 ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻦ ﺟﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻢ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امر به معروف و نهی از منکر

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان عذاب و تعجب فرشته

ﻋﺬﺍﺏ ﻭ ﺗﻌﺠﺐ ﻓﺮﺷﺘﻪ

 ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻭ ﻣﻠﻚ ﺭﺍ ﻣﺎﺀﻣﻮﺭ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺷﻬﺮﻯ ﺭﺍ ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ ﻛﻨﻨﺪ. 

ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. 

ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺑﻴﻨﻰ؟ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ، ﻭ ﻟﻜﻦ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺟﺮﺍﺀ ﺷﻮﺩ.

 ﺍﻭﻟﻰ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ، ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺳﺆﺍﻝ ﻛﻨﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﺣﻖ ﻣﺴﺎﺀﻟﺖ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺗﺮﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻀﺮﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﻨﻴﻢ؟ 

ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻣﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﺪ . ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﺮ ﻣﻦ ﺭﻧﮕﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امر به معروف و نهی از منکر

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان ملا حسن یزدی

ﻣﻠﺎ ﺣﺴﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﻧﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﻨﻜﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ (ﻓﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ)

 ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﻋﺎﻟﻤﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﻠﺎﺣﺴﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩ.

 ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺷﻬﺮ ﻳﺰﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺑﺪﻯ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. ﻣﻠﺎﺣﺴﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﺵ ﺗﺬﻛﺮ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﻰ ﺳﻮﺩﻯ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪ. ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﺎﺯ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ. 

ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻧﻬﻰ ﺍﺯ ﻣﻨﻜﺮ ﺳﺎﻋﻰ ﺑﻮﺩ، ﻣﺮﺩﻡ ﻳﺰﺩ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﮕﻰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

 ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﻋﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻣﻠﺎﺣﺴﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 

ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻳﺰﺩ ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟

 ﮔﻔﺖ: ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺣﺎﻛﻢ ﺳﺘﻤﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻳﺰﺩ، ﺷﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﻊ ﻛﻨﻢ. 

ﺷﺎﻩ ﻋﺼﺒﺎﻧﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﭼﻮﺏ ﻭ ﻓﻠﻚ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻯ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻠﻚ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ، ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 

ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻘﺼﻴﺮﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ. 

ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﭼﻮﺏ ﻭ ﻓﻠﻚ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﮕﻮﻳﻢ؟ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻇﻠﻢ ﺍﺯ ﻳﺰﺩ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﻧﻤﻮﺩﻡ.

 ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺎﻩ، ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻭﺳﺎﻃﺖ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﭘﺎﻯ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻨﺪ ﻓﻠﻚ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

 ﺷﺐ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮﺍﺏ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﭘﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﻛﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﭼﺮﺍ ﭘﺎﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﭘﺎﻯ ﻣﺮﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻯ! 

ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ: ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ بی ادبی ﻧﻜﺮﺩﻡ. 

ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩﻯ ﻛﻪ ﭘﺎﻯ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﻣﻠﺎﺣﺴﻦ ﻳﺰﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﻓﻠﻚ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ؟!

 ﺷﺎﻩ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻟﺒﺎﺱ ﻓﺎﺧﺮﻯ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﻭﻃﻨﺶ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ. 

ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺁﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺑﻮﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امر به معروف و نهی از منکر

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

عدی بن حاتم

ﻋﺪﻯ ﺑﻦ ﺣﺎﺗﻢ 

ﻋﺪﻯ ﭘﺴﺮ ﺣﺎﺗﻢ  ﻃﺎﺋﻰ ﻣﻌﺮﻭﻑ، ﺍﺯ ﻣﺤﺒﻴﻦ ﻭ ﻣﺨﻠﺼﻴﻦ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ.

 ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻤﻞ ﻭ ﺻﻔﻴﻦ ﻭ ﻧﻬﺮﻭﺍﻥ ﻣﻠﺎﺯﻡ ﺭﻛﺎﺏ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻤﻞ ﻳﻚ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﮔﺸﺖ.

 ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺎﺭﻯ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ، ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻯ؟ 

ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﺭﻛﺎﺏ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ . 

ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﻠﻰ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺗﻮ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﺪﺍﺩ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻗﻰ ﮔﺬﺍﺷﺖ!

 ﻋﺪﻯ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺑﺎ (حضرت) ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﺪﺍﺩﻡ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻡ.

 ﺍﻯ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﺸﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ، ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺎ ﻭﺟﻮﺩ دارد . ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﻛﻪ ﻗﻄﻊ ﺣﻠﻘﻮﻡ ﻭ ﺳﻜﺮﺍﺕ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺁﺳﺎﻥ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺳﺨﻨﻰ ﻧﺎﻫﻤﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺣﻖ (حضرت) ﻋﻠﻰ (علیه السلام) ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ.

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش انصاف

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

قربانی کردن حضرت اسماعیل (ع)

ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ 

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﺎﺀﻣﻮﺭ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ، ﺗﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺗﺤﻤﻠﺶ در ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﻋﻄﺎﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ که ﺑﻪ ﺳﻦ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﻰ ﺭﺳﻴﺪﻩ، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻣﺎﺀﻣﻮﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺫﺑﺢ ﻛﻨﺪ.

 ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺴﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻩ‌ﺍﻡ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ، ﺑﻨﮕﺮ ﺗﺎ ﺭﺍﺀﻯ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺭﻩ ﭼﻴﺴﺖ؟

 ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺎﺀﻣﻮﺭﻯ ﻋﻤﻞ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺍﻧﺸﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺻﺎﺑﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ.

 ﺑﻌﺪ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻯ، ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺒﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﻢ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﺩ ﺑﺮ ﮔﻠﻮﻳﻢ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻧﺰﻧﻢ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﺟﺮ ﻭ ﺛﻮﺍﺑﻢ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺮﮒ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﻥ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﺷﻮﻡ. 

ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻛﺎﺭﺩﺕ ﺭﺍ ﺗﻴﺰ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮ ﮔﻠﻮﻳﻢ ﺑﻜﺶ ﺗﺎ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺷﻮﻡ. 

ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﻴﺪﻯ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﻭ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻨﻪ، ﻭ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺨﻮﺍﺑﺎﻥ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻦ ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﺣﺎﻝ ﺭﻗﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﮔﺮﺩﺩ.

 ﺟﺎﻣﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﺭ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﻣﻦ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﺮﻳﺰﺩ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺒﻴﻨﺪ.

 ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﻧﺪﻳﺪﻯ ﭘﻴﺮﺍﻫﻨﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺒﺮ، ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺩﺭ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻣﺆ ﺛﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺁﻟﺎﻡ ﺩﺭﻭﻧﺸﻴﺶ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻳﺎﺑﺪ. 

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻰ ﺗﻮ ﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻧﻴﻜﻮ ﻳﺎﻭﺭ ﻭ ﻣﺪﺩﻛﺎﺭ ﻫﺴﺘﻰ. 

حضرت ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﻰ ( ﻣﺤﻞ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ) ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻛﺎﺭﺩ ﺭﺍ ﺗﻴﺰ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻯ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ، ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﺎﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﻠﻮﻳﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ، ﺍﻣﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻟﺒﻪ ﻛﺎﺭﺩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﻛﻨﺪ ﺷﺪ. 

ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﺀﻟﻪ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺪﺍﻯ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺁﻣﺪ: ﺍﻯ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺣﻘﺎ ﻛﻪ وظیفه ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻯ ﻭ ﻣﺎﺀﻣﻮﺭﻳﺖ ﺭﺍ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﻤﻞ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻯ.

ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﺪﺍﻯ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﻛﺮﺩ؛ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﺎﺟﻴﺎﻥ ﺑﺠﺎﻯ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻰ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امتحان

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

بهلول قیول شد

ﺑﻬﻠﻮﻝ ﻗﺒﻮﻝ ﺷﺪ 

ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ ، ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺑﺎ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻛﺮﺩ، ﻫﻤﮕﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺟﺰ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺻﻠﺎﺣﻴﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

 ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻯ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩ.

 ﺑﻬﻠﻮﻝ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺻﻠﺎﺣﻴﺖ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ.

 ﻫﺎﺭﻭﻥ ﮔﻔﺖ: ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻛﺴﻰ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﻧﻴﺴﺖ، ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻰ!

 ﺑﻬﻠﻮﻝ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﺿﻊ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﺩﺍﺭﻡ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﻦ ﻳﺎ ﺭﺍﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺩﺭﻭﻍ، ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺻﻠﺎﺣﻴﺖ ﻣﻨﺼﺐ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﺘﺼﺪﻯ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﻧﻴﺰ ﺻﻠﺎﺣﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ. 

ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮﺩ، ﻭ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﻳﻚ ﺷﺐ ﻣﻬﻠﺖ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ. ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻰ ﺯﺩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﭼﻮﺑﻰ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﻯ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻰ ﺩﻭﻳﺪ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻣﻰ ﺯﺩ ﺩﻭﺭ ﺷﻮﻳﺪ، ﺭﺍﻩ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺍﺳﺒﻢ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻟﮕﺪ ﻧﺰﻧﺪ.

 ﻣﺮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ! 

ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

 ﮔﻔﺖ: ﺍﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻭﻟﻜﻦ ﺩﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﺎ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ. 

ﺁﺭﻯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﻮﻋﻰ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻠﻜﻪ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺳﮕﻬﺎﻯ ﭘﺸﺖ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻳﺪ، ﺗﺎﺯﻩ ﺍﮔﺮ ﺳﮕﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻠﻴﻔﻪ است از آن ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺧﻮﺭﺩ! 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امتحان

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

هارون مکی

هارون مکی

ﺳﻬﻞ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻰ  ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻰ ؟ ﺣﺎﻝ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻴﺎﻡ ﺑﺮ ﻣﻰ ﻛﺸﻨﺪ، ﻭ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺟﻨﮕﻴﺪ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻋﻤﻠﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ، ﺗﺌﻮﺭﻯ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻬﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺮﺧﻴﺰ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﺗﺶ ﺗﻨﻮﺭ ﺑﻨﺸﻴﻦ.

 ﺳﻬﻞ ﮔﻔﺖ ﺍﻯ ﺁﻗﺎﻯ ﻣﻦ، ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﺴﻮﺯﺍﻥ، ﺣﺮﻓﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺘﺎﻥ ﺑﮕﺬﺭﻳﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻟﻄﻒ ﻭ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻛﻨﺪ. 

ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﻣﻜﻰ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ . ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻛﻔﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺗﻨﻮﺭ ﺑﻨﺸﻴﻦ، ﺍﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﺗﻨﻮﺭ ﻧﺸﺴﺖ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺳﻬﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻣﻄﺎﻟﺒﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ، ﮔﻮﺋﻰ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻧﺎﻇﺮ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

 ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﻬﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﻮﺭ ﺑﻨﮕﺮ، ﭼﻮﻥ ﺳﻬﻞ ﺑﻪ ﺗﻨﻮﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ، ﺩﻳﺪ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﻣﻜﻰ ﭼﻬﺎﺭ ﺯﺍﻧﻮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟

 ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺣﺘﻰ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺧﺮﺳﺎﻥ، ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. 

ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺧﺮﻭﺝ ﻭ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻢ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ (ﺣﺘﻰ ) ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ ﻳﺎﺭ ﺭﺍﺳﺘﻴﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﺸﻮﺩ .

 ﻣﺎ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻗﻴﺎﻡ ﺁﮔﺎﻩ ﺗﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امتحان

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

امانتداری حضرت علی (ع)

ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﻗﺮﻳﺶ

 ﭼﻮﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺯ ﻣﻜﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻫﺠﺮﺕ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻭﺩﺍﻳﻊ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺶ ﺑﺪﻩ.

 ﺣﻨﻈﻠﻪ ﭘﺴﺮ ﺍﺑﻮﺳﻔﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻤﻴﺮ ﺑﻦ ﻭﺍﺋﻞ  ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﻋﻠﻰ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺻﺪ ﻣﺜﻘﺎﻝ ﻃﻠﺎﻯ ﺳﺮﺥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ، ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮ ﻛﻔﻴﻞ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻰ، ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺪﻩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﺎﻫﺪﻯ ﻃﻠﺐ ﻛﺮﺩ، ﻣﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻗﺮﻳﺶ ﺑﺮ ﻳﻦ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﻢ. 

 ﻋﻤﻴﺮ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﻛﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺣﻨﻈﻠﻪ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﻃﻠﺎ ﻭ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪ ﻫﻨﺪ ﺯﻥ ﺍﺑﻮﺳﻔﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻤﻴﺮ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻃﻠﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻜﻨﺪ! 

ﻋﻤﻴﺮ ﻧﺰﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮ ﺍﺩﻋﺎﻳﻢ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻭ ﺍﻛﺮﻣﻪ ﻭ ﻋﻘﺒﻪ ﻭ ﺍﺑﻮﺳﻔﻴﺎﻥ ﻭ ﺣﻨﻈﻠﻪ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ.

 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻣﻜﺮ ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ، ﺑﺮﻭ ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻌﺒﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻦ،

 ﻭ ﺍﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻛﺮﺩ؛ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻳﻚ ﻋﻠﺎﺋﻢ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻤﻴﺮ، ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺍﺩﻯ؟

 ﮔﻔﺖ: ﺻﺒﺢ، ﻣﺤﻤﺪ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ خود ﺩﺍﺩ.

 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻋﻤﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺍﺩ؟ 

ﮔﻔﺖ: ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ. 

ﺍﺯ ﺍﺑﻮﺳﻔﻴﺎﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﻛﺮﺩ .

 ﮔﻔﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺷﻤﺲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩ.

 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻨﻈﻠﻪ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩ . ﮔﻔﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻇﻬﺮ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻬﺎﺩ. 

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻘﺒﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ . ﮔﻔﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﺼﺮ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺩ.

 ﺍﺯ ﻋﻜﺮﻣﻪ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩ . ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﻜﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ. 

ﻭ ﺑﻌﺪ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﻋﻤﻴﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻭ ﺭﻧﮕﺖ ﺯﺭﺩ ﮔﺸﺖ.

 ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﺮﺩ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮ ﺭﻧﮕﺶ ﺳﺮﺥ ﻧﮕﺮﺩﺩ . ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﻛﻌﺒﻪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻧﺰﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻭ ﺍﻳﻦ خدعه ﺭﺍ ﺣﻨﻈﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﻫﻨﺪ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﺑﻮﺳﻔﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ی ﺁﻥ ﺭﺷﻮﻩ ﺍﺳﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امانت

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

چوپان و گوسفندان یهودیان

ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻭ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ

 ﺳﺎﻝ ﻫﻔﺘﻢ ﻫﺠﺮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻫﺰﺍﺭ و ﺷﺸﺼﺪ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺘﺢ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﻴﺒﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ 32 ﻓﺮﺳﺨﻰ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ.

 ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎﻯ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻴﺒﺮ ﻣﺪﺗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻗﻠﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﻴﺒﺮ ﺭﺍ ﻓﺘﺢ ﻛﻨﻨﺪ. ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﻀﻴﻘﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺷﺪﺕ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ، ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﻣﻜﺮﻭﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺎﻃﺮ ﻭ ﺍﺳﺐ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺮﺍﻳﻂ، ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭼﺮﺍﻧﺪ، ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪ، ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: 

ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﻣﺎﻝ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻡ.

 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎ ﻛﻤﺎﻝ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ:

 ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﻧﺰﺩ ﺗﻮ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﺮ ﺗﻮ ﻟﺎﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺒﺮﻯ ﻭ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺪﻫﻰ.

 ﺍﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ.

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امانت

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

به هیچ امانتی نباید خیانت کرد

ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺮﺩ

 ﻋﺒﺪﺍﻟﻪ ﺑﻦ ﺳﻨﺎﻥ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ) ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ. 

ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﺮﺍﺀ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻤﺲ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻨﺪ، ﺁﻳﺎ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺩ ﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﺗﺼﺮﻑ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ؟

 ﺍﻣﺎﻡ ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﻛﻌﺒﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ ﻛﺸﻨﺪﻩ ﻭ ﻗﺎﺗﻞ ﭘﺪﺭﻡ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﺪ، ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎﻧﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ .

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امانت

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg