داستان عطار خیانت کار

ﻋﻄﺎﺭ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻛﺎﺭ 

ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻀﺪﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺩﻳﻠﻤﻰ  ﻣﺮﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻓﺮﻭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭﻟﻰ مشتری ﭘﻴﺪﺍ ﻧﺸﺪ.

 ﭼﻮﻥ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﻜﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﺭ ﭘﻰ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﻣﻴﻨﻰ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻯ ﺑﺴﭙﺎﺭﺩ.

 ﻣﺮﺩﻡ ﻋﻄﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ. ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﻧﺰﺩ ﻭﻯ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻛﺮﺩ.

 ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﻫﺪﻳﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ. ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﺵ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻫﺪﻳﻪ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻛﺮﺩ، ﻋﻄﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻰ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺗﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻰ .

ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻛﺎﻥ ﻋﻄﺎﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺰﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﺟﺰ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺸﻨﻴﺪ. 

کسی ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻄﺎﺭ، ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﻴﺮ ﻋﻀﺪﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺩﻳﻠﻤﻰ ﺑﻨﻮﻳﺲ ﺣﺘﻤﺎ ﻛﺎﺭﻯ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ .

 ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﻴﺮ ﻧﻮﺷﺖ، ﻭ ﻋﻀﺪﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﺘﻮﺍﻟﻰ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺩﻛﺎﻥ ﻋﻄﺎﺭ ﺑﻨﺸﻴﻦ، ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻠﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺪﻩ. ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺪﻩ.

 ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺍﻣﻴﺮ ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺕ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺩﻛﺎﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﻏﺮﻳﺐ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﺳﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﻤﻮﺩ.

 ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻣﻴﺮ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﻠﺎﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﻐﺪﺍﺩ ﻣﻰ ﺁﻳﻰ، ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺧﺒﺮﻯ ﻧﻤﻰ ﮔﻴﺮﻯ ﻭ خواسته ات ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﻰ .

 ﻣﺮﺩ ﻏﺮﻳﺐ ﭘﻮﺯﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪﻡ ﻋﺮﺽ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﻧﻤﺎﻳﻢ. 

ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﻋﻄﺎﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻛﻴﺴﺖ ؛ ﻭ ﻋﻄﺎﺭ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﺩﻳﺪ. 

ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺭﻓﺖ، ﻋﻄﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻠﻮﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻯ، ﺁﻳﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺩﺍﺷﺖ؟ ﺩﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﮕﻮ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﺎﺩﻡ ﺑﻴﺎﻳﺪ.

 ﻣﺮﺩ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ: ﻋﻄﺎﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻠﻮﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻛﺮﺩ .

 ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻣﻦ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ. 

ﻣﺮﺩ ﻧﺰﺩ ﺍﻣﻴﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ. 

ﺍﻣﻴﺮ ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺮﺩ ﻋﻄﺎﺭ ﺁﻭﻳﺨﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﻛﺸﻴﺪ .

 ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ: ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺻﺪﺍ ﺑﺰﻧﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻴﻔﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻧﺘﻰ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻛﻨﺪ.

 ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻭﺭ، ﮔﺮﺩﻥ ﺑﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﺵ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش امانت

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان " جعده به آرزویش نرسید "

ﺟﻌﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﻧﺮﺳﻴﺪ

 ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﺣﻠﻴﻢ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺅﻑ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ. 

ﭼﻮﻥ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻛﻴﺪ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ، ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺍﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺿﺮﺑﺖ ﺯﺩﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺍﺛﺮﻯ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺯﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ (ﻋﺪﻩ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺷﻌﺚ ﺑﻦ ﻗﻴﺲ )، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﻯ ﻛﺎﺫﺏ، ﺯﻫﺮ ﺑﺨﻮﺭﺍﻧﺪ. 

ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺯﻫﺮ ﺑﺪﻫﻰ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻭ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﭘﺴﺮﻡ ﻳﺰﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻡ. 

ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﭘﻮﻝ ﻭ ﺯﻥ ﻳﺰﻳﺪ ﺷﺪﻥ ؛ ﺯﻫﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﻭﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻏﺬﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻛﻨﺪ.

 ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺛﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺟﻌﺪﻩ ﺷﺮﺑﺖ ﺷﻴﺮﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻭﺭﺩ، ﻛﻪ ﺯﻫﺮ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻴﺪ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: 

ﺍﻧﺎﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻧﺎ ﺍﻟﻴﻪ ﺭﺍﺟﻌﻮﻥ .

ﭘﺲ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ فانی ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ. 

ﺳﭙﺲ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﺟﻌﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻛﺸﺘﻰ، ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺍ ﺑﻜﺸﺪ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺼﻴﺒﻰ ﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﺩﺍﺷﺖ، ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺗﺮﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﺍﺩﻩ، ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺍ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﺭ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ.

 ﺍﺯ ﺣﻠﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﺁﻧﻜﻪ: ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺎﺗﻠﺶ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩ، ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ ﺍﺳﻢ ﺟﻌﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ (ﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ) ﺯﻫﺮ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺛﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ 28 ﺻﻔﺮ ﺳﺎﻝ 50 ﻫﺠﺮﻯ ﺩﺭ ﺳﻦ 48 ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 

ﺍﻣﺎ ﺟﻌﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻃﻤﻊ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺯﻥ ﻳﺰﻳﺪ ﺷﺪﻥ ﺁﺭﺯﻭﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺭ ﺑﺮﺩ؛ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﮔﻔﺖ: ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭﻓﺎ ﻧﻜﺮﺩ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺎ ﻳﺰﻳﺪ ﻭﻓﺎ ﻛﻨﺪ،

 ﻭ ﺑﻪ ﻭﻋﺪﻩ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﻧﻜﺮﺩ؛ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﺫﻟﺖ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻙ ﻭﺍﺻﻞ ﺷﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش آمال

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان زیبای " آرزوی شهادت "

ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺷﻬﺎﺩﺕ 

ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺟﻤﻮﺡ  ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﺰﺭﺝ ﻭ ﺍﻫﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﻯ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺟﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺑﻮﺩ. ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻗﻮﺍﻣﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺯ ﺭﺋﻴﺲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻪ ﺑﺨﻴﻞ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ (ﺟﺪ ﺑﻦ ﻗﻴﺲ ) ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺭﺋﻴﺲ ﺷﻤﺎ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺟﻤﻮﺡ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﺳﻔﻴﺪ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﻮﻫﺎﻯ ﻓﺮﻓﺮﻯ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﻟﻨﮓ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﻠﺎﻣﻰ، ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﻌﺎﻑ ﺑﻮﺩ.

 ﻭﻗﺘﻰ ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺪ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ، ﺍﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺴﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺴﺮﻫﺎﻳﺶ ﺳﻠﺎﺡ ﭘﻮﺷﻴﺪﻧﺪ. ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎﻳﻢ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺸﻮﻡ. 

ﭘﺴﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭘﺪﺭ ﻣﺎ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ، ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻥ، ﺗﻮ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻧﺪﺍﺭﻯ. 

ﭘﻴﺮﻣﺮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻜﺮﺩ، ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﻭ ﺑﺸﻮﻧﺪ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻭ ﮔﻮﺵ ﻧﻜﺮﺩ .

 ﺍﻭ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﺮﺍ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﻧﻤﻰ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺮﻭﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺸﻮﻡ. 

ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺮ ﺍﻭ ﻭﺍﺟﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﻭﻟﻰ ﺣﺮﺍﻡ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ. 

 ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺟﻬﺎﺩ ﺭﻓﺖ. ﭘﺴﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻭﻟﻰ ﺍﻭ ﺑﻰ ﭘﺮﻭﺍ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻟﺸﻜﺮ ﻣﻰ ﺯﺩ ﺗﺎ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ.

 ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‌ﺍﻡ ﺑﺎﺯﻧﮕﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺼﻴﺒﻢ ﻓﺮﻣﺎ، ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺩﻋﺎﻳﺶ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺷﻬﺪﺍﻯ ﺍﺣﺪ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش آمال

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان " حضرت عیسی (ع) و زارع "

حضرت ﻋﻴﺴﻰ  (ع) ﻭ ﺯﺍﺭﻉ 

ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻴﺴﻰ ﺑﻦ ﻣﺮﻳﻢ  ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﺯﺍﺭﻋﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﻞ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻛﻨﺪﻥ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩ. 

ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺁﺭﺯﻭ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﺍﺭﻉ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﺍﻥ.

 ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺯﺍﺭﻉ ﺑﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﻧﺸﺴﺖ.

حضرت ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺁﺭﺯﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻥ. 

ﺯﺍﺭﻉ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺯﺍﺭﻉ ﺷﺪ. 

حضرت ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺯﺍﺭﻉ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩ: ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩﻯ؟ 

ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ ﻣﺮﺩﻯ ﻫﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﻋﻤﺮﺕ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪﻩ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﻛﻰ ﺑﻜﺎﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺸﻐﻮﻟﻰ، ﺑﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﻧﺸﺴﺘﻢ.

 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﺎﺗﻰ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﺮﺍ ﻛﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻰ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺵ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻯ، ﭘﺲ ﺑﻜﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻡ .

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش آمال

تالیف علی اکبر صداقت

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

مصلح باید دانا به نزاع باشد

ﻣﺼﻠﺢ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻪ ﻧﺰﺍﻉ ﺑﺎﺷﺪ

ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﻚ  ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻴﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺧﺘﻠﺎﻓﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ، ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺷﻮﺩ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﻣﮕﻮ، ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻰ ﻛﻮﺯﻩ ﮔﺮ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. 

ﺭﻭﺯﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩ؛ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺶ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮﻯ ﻛﻪ ﺯﻥ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺩﺧﺘﺮ ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭﺟﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮﻡ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ. 

ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﭘﺮﺳﻴﺪ، ﮔﻔﺖ: ﭘﺪﺭ، ﺷﻮﻫﺮﻡ ﻛﻮﺯﻩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﻛﻮﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﺧﺸﻚ ﺷﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ ﺍﺳﺖ.

 ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ ﺑﻜﻦ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻳﻜﻰ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﻰ ﺑﻜﻨﻢ، ﻫﺮﭼﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻩ.

 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ، ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻰ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﻰ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺷﻮﺩ، ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ.

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/9HxZxo

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

اثر وضعی و اخروی اصلاح

ﺍﺛﺮ ﻭﺿﻌﻰ ﻭ ﺍﺧﺮﻭﻯ ﺍﺻﻠﺎﺡ 

ﻓﻀﻴﻞ ﺑﻦ ﻋﻴﺎﺽ  ﮔﻮﻳﺪ: ﺭﻭﺯﻯ ﺷﺨﺺ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻰ ﻗﺪﺭﻯ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﻋﻴﺎﻟﺶ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﻭﺵ ﺁﻥ، ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻨﺪ.

 ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﻫﻢ ﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﺎﻧﻰ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ، ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻳﻚ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺰﺍﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺑﻪ ﻧﺰﺍﻉ ﺧﻮﻳﺶ ﻫﻢ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ. 

ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺟﻠﻮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻳﻚ ﺩﺭﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﻧﺰﺍﻉ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺗﻬﻰ ﺩﺳﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺭﻫﺴﭙﺎﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ، ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﮔﺸﺖ.

 ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺯﻥ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﻛﻬﻨﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﻔﺮﻭﺷﺪ ﻭ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ. ﻣﺮﺩ ﻟﺒﺎﺱ ﻛﻬﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﺨﺮﻳﺪ، ﻟﻜﻦ ﺩﻳﺪ ﻣﺮﺩﻯ ﻣﺎﻫﻰ ﮔﻨﺪﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮔﻔﺖ: ﺑﻴﺎ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻭ ﻣﻌﺎﻭﺿﻪ ﻛﻨﻴﻢ .

ﻣﺎﻫﻰ ﻓﺮﻭﺵ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ. ﻟﺒﺎﺱ ﻛﻬﻨﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﺎﻫﻰ ﻓﺎﺳﺪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻣﺪ. 

ﺯﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﺎﻫﻰ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﻗﻴﻤﺘﻰ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻣﺎﻫﻰ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﻔﺮﻭﺷﺪ.

  ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﺧﻮﺑﻰ (ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺑﺪﺭﻩ ) ﻓﺮﻭﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻛﺮﺩ. 

ﭼﻮﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻓﻘﻴﺮﻯ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺁﻭﺍﺯ ﺩﺍﺩ: ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍﻯ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﺮﺍ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﻨﻴﺪ. ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﭘﻮﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻓﻘﻴﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﺮﺩﺍﺭ .

 ﻓﻘﻴﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ  .

ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﻧﺪﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: 

ﻣﻦ ﻓﻘﻴﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ، ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺧﺪﺍﻳﻢ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﻋﻠﺎﻥ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﺳﺎﺯﺵ ﺩﺍﺩﻳﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/mDXK35

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان " میرزا جواد آقاملکی "

میرزا جواد آقا ملکی

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﺎﺭﻑ ﺑﺎﻟﻠﻪ (ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺁﻗﺎ ﻣﻠﻜﻰ ) (ﻣﺘﻮﻓﻰ 1343 ﻩ ﻕ ) ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ : ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﺳﻠﻮﻛﺶ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﺎﺭﻑ ﺧﻮﺩ ﻣﻠﺎ (ﺣﺴﻴﻨﻘﻠﻰ ﻫﻤﺪﺍﻧﻰ ) (ﻣﺘﻮﻓﻰ 1311) ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﻣﻦ ﺩﺭ ﺳﻴﺮ ﻭ ﺳﻠﻮﻙ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﻧﺮﺳﻴﺪﻡ!!

 ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺍﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ 

ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﻣﺮﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ، ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺩ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﻣﻠﻜﻰ ﻫﺴﺘﻢ.

 ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻓﻠﺎﻥ ﻣﻠﻜﻰ‌ﻫﺎ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺩﺍﺭﻳﺪ؟

 ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﺑﻠﻰ .

ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. 

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻰ ﻛﻔﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺪ ﻣﻴﺪﺍﻧﻰ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺸﺎﻥ ﺟﻔﺖ ﻛﻨﻰ، ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺁﻣﺪ.

 ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺁﻗﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻘﻴﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﺪ، ﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻣﻠﻜﻰ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ، ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﻛﻔﺶ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﻔﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.

 ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺳﺎﻛﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺭﻓﻊ ﻛﺪﻭﺭﺕ ﻓﺎﻣﻴﻠﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.

 ﺑﻌﺪﺍ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ (ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻓﺎﻣﻴﻠﻰ ) ﻧﻴﺴﺖ، ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺷﺮﻋﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻯ .

 ﺿﻤﻨﺎ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻔﺘﺎﺡ ﺍﻟﻔﻠﺎﺡ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺷﻴﺦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ.

ﻣﻴﺮﺯﺍ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺗﺮﻗﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻮﺯﻩ ﻗﻢ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻔﻮﺱ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺹ ﻭ ﻋﻮﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ.... 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/0PDXye

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان " وزیر مصلح "

ﻭﺯﻳﺮ ﻣﺼﻠﺢ 

ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ﺑﺮ (ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺟﻬﻢ ﺳﺎﻣﻰ ) ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻏﻀﺐ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﻛﻨﻴﺪ.

 ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﺩﻭﺍﺩ ﻭﺯﻳﺮ، ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﭘﻴﺶ ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﺪ ﻣﺎﻝ ﺍﻭ ﺍﺯ ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ؟ 

ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻭﺭﺛﻪ ﺍﻭ .

 ﺍﺣﻤﺪ ﮔﻔﺖ: ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﺎﻝ ﻭﺭﺛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﻣﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ، ﭼﻪ ﺍﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻴﺎﺕ ﻣﺎﻟﻚ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻟﺎﻳﻖ ﻣﻨﺼﺐ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﻧﻴﺴﺖ، ﻛﻪ ﻣﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺆﺍﺧﺬﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ! 

ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺒﺲ ﻛﻦ، ﻣﺎﻝ اﻭ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺶ .

 ﺍﺣﻤﺪ ﺍﺯ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺒﺲ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻏﻀﺐ ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﻓﺮﻭﻧﺸﺴﺖ. 

ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﺻﻠﺎﺣﻰ، ﻣﺎﺀﻣﻮﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺟﻬﻢ ﺧﻮﺵ ﺑﻴﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﻭﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﻴﻜﻮﺋﻰ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ، ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻴﻔﺰﻭﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/egmE75

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان " دستور اصلاح "

ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﺻﻠﺎﺡ

ﺍﺑﻮﺣﻨﻴﻔﻪ ﻣﺪﻳﺮ ﺣﺠﺎﺝ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩﺵ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﺭﺙ ﺩﻋﻮﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ:

 ﻣﻔﻀﻞ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻛﻮﻓﻰ (ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺧﺎﺹ ﺍﻣﺎﻡ ) ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﺬﺷﺖ، ﻧﺰﺍﻉ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﻳﺪ ﻭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﺭﺏ ﻣﻨﺰﻟﻢ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ؛

 ﻣﺎ ﻫﻢ ﺗﺎ ﺩﺭﺏ ﻣﻨﺰﻝ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺷﺪ ﻭ ﻛﻴﺴﻪ ﭘﻮﻟﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﺻﺪ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻴﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ:

 ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﻮﻝ ﻧﺰﺍﻉ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﻴﻨﺸﺎﻥ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺷﻮﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش اصلاح

تالیف علی اکبر صداقت

http://goo.gl/Jgp91s

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

داستان آموزنده " آل یاسر "

ﺁﻝ ﻳﺎﺳﺮ 

ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺳﻠﺎﻡ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﻣﺴﺘﻀﻌﻒ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﮔﺮﻭﻳﺪﻧﺪ. 

ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ، ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ.

 ﺍﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ: (ﻳﺎﺳﺮ ﻭ ﺳﻤﻴﻪ (ﺷﻮﻫﺮ ﻭ ﺯﻥ ) ﻭ ﺩﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻋﻤﺎﺭ ﻭ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ.

 )

 ﻳﺎﺳﺮ ﺯﻳﺮ ﺭﮔﺒﺎﺭ ﺷﻠﺎﻕ ﺩﺷﻤﻦ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ. 

ﻫﻤﺴﺮﺵ (ﺳﻤﻴﻪ ) ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﺮﺯﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺣﺪﻯ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺠﻮﺯﻩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ. 

ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺿﺮﺑﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﻜﻢ ﺍﻭ ﺯﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ. 

ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺪﻧﻰ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﺭﻭﺣﻰ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺯﻥ ﻗﺪ ﺧﻤﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﻯ، ﺑﻠﻜﻪ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺭﻧﮓ ﺍﻭ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ.

 ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ (ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ) ﻧﻴﺰ ﺗﺤﺖ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺷﺪﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ، ﻭﻟﻰ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﻋﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺗﺎﺑﺶ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻋﺮﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺯﺭﻩ ﺁﻫﻨﻴﻦ ﺑﺮ ﺗﻦ ﻧﻴﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﺵ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﺭﻳﮕﻬﺎﻯ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻣﻜﻪ، ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺁﻫﻦ ﮔﺪﺍﺧﺘﻪ ﻛﻮﺭﻩ ﺁﻫﻨﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ، ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﺭﻩ ﺩﺭ ﺑﺪﻧﺶ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ 

ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﻛﺎﻓﺮ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﻭ ﺑﺖ ﻟﺎﺕ ﻭ ﻋﺰﻯ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ کند ﻭ ﺍﻭ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﮔﺮﺍﻥ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ.

 ﺁﺛﺎﺭ ﭘﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺁﺗﺶ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﻋﻤﺎﺭ ﺍﺛﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺩﻳﺪ، ﻛﻪ ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺑﺮﺹ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺁﺛﺎﺭ ﭘﻮﺳﺘﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﻭ ﺑﺪﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ... 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش استقامت

تالیف علی اکبر صداقت

 داستانهای بیشتر : 

 http://goo.gl/dVE8FN 

 

 کانال " داستانهای کوتاه و زیبا آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg