ﺟﻨﮓ ﻳﺮﻣﻮﻙ (ﺗﺒﻮﻙ )
ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻳﺮﻣﻮﻙ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺯﺩ ﻭ ﺧﻮﺭﺩ، ﺑﻌﻀﻰ ﺳﺎﻟﻢ ﻳﺎ ﺯﺧﻤﻰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻛﺸﺘﻪﻫﺎ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺣﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
ﺣﺬﻳﻔﻪ ﻋﺪﻭﻯ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻜﺮﺩ.
ﻇﺮﻑ ﺁﺑﻰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺭﺯﻣﮕﺎﻩ ﺷﺪﻡ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﺑﺶ ﺑﺪﻫﻢ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﻣﻘﻰ ﺩﺭ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ.
ﻛﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ؟
ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻯ.
ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺮﺍ ﻣﻰﺷﻨﻴﺪ ﺁﻫﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ.
ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ: بﺭﻭ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺏ ﺩﻩ.
ﭘﺲ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺩﻭﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻭ ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻦ ﻋﺎﺹ ﺑﻮﺩ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ؟
ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻰ ؛
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻩ ﮔﻔﺖ . ﻫﺸﺎﻡ ﻫﻢ ﺁﺏ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺏ ﺑﺪﻩ!
ﻧﺰﺩ ﺳﻮﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ.
ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﻫﺸﺎﻡ، ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ شهید شده ﺑﻮﺩ.
ﺁﻣﺪﻡ ﻧﺰﺩ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺩﻳﺪﻡ ﺍﻭ ﻫﻢ شهید شده است .
کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار
کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA