حضرت موسی (ع) و دختران حضرت شعیب (ع)

حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ حضرت ﺷﻌﻴﺐ (ع)

 ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ حضرت ﻣﻮﺳﻰ (ع) ﻣﺮﺩ ﻗﺒﻄﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ، ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ او ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ .

 حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﻣﺼﺮ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺪﺕ ﻫﺸﺖ (ﻳﺎ ﺳﻪ ) ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺷﻬﺮ ﻣﺪﻳﻦ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺳﺨﺘﻰ ﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﻊ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺩﺭﺧﺘﻰ ﻛﻪ ﭼﺎﻫﻰ ﻛﻨﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﺁﺭﻣﻴﺪ. 

ﺍﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺏ ﻛﺸﻴﺪﻥ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ ﺁﺏ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻧﻮﺑﺖ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺷﻮﺩ .

 ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ ﺁﺏ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ .

ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. 

ﭘﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻌﻴﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﻄﻮﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺁﺏ ﺁﻭﺭﺩﻳﺪ؟ ﻭ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺩﺍﺩﻳﺪ ؟

ﺁﻧﺎﻥ ﻗﺼﻪ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻛﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻯ ﺑﺪﻫﻢ.

 ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺰﺩ حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻫﻢ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻭ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩﻥ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ. 

ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺟﻠﻮ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﺯ ﻛﺪﺍﻡ ﻛﻮﭼﻪ ﻭ ﺭﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ. 

ولی به خاطر غیرت و حیا ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﻠﻮ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺷﻤﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ، ﻫﺮ ﻛﺠﺎ دیدید ﻣﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﻡ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻴﺪ (ﻳﺎ ﺳﻨﮓ ﺭﻳﺰﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻯ ﭘﺎﻯ ﻣﻦ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﺪ، ﺗﺎ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪﻫﻢ ) ﺯﻳﺮﺍ ﻣﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻴﻢ. 

ﭼﻮﻥ ﻧﺰﺩ حضرت ﺷﻌﻴﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻛﺎﺭ، ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﻯ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺣﻴﺎ ﻭ ﭘﺎﻛﻰ ﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﻮﺩﻥ ، ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ حضرت ﻣﻮﺳﻰ (ع) ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حیا

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

امام حسن (ع) و مرد شامی

ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺷﺎﻣﻰ 

ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺷﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭘﻰ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻟﻌﻦ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﮔﻔﺖ.

 ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻴﭻ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺮﺩ ﺷﺎﻣﻰ ﺍﺯ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﺷﺎﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺳﻠﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ لبخند زد ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: 

ﺍﻯ ﺁﻗﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﺎﺷﻰ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺷﺪﻩ ؛ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻃﻠﺐ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﺟﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍﺿﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻢ، ﺍﮔﺮ ﭼﻴﺰﻯ بخواهی ﻋﻄﺎﺀ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﻃﻠﺐ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﻛﻨﻰ ﺗﺮﺍ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﺎﺷﻰ ﺗﺮﺍ ﺳﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﺎﺷﻰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﺎﺷﻰ ﺑﻰ ﻧﻴﺎﺯﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ. 

ﺍﮔﺮ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ ﺗﺮﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﻢ، ﺍﮔﺮ ﺣﺎﺟﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﺣﺎﺟﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰ ﺁﻭﺭﻳﻢ، ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻭﺭﻯ ﻭ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻰ ﺗﺎ ﻭﻗﺖ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ...

وقتی ﻣﺮﺩ ﺷﺎﻣﻰ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻨﻴﺪ، ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﺗﻮﺋﻰ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺠﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ.

 ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﻭ ﭘﺪﺭﺕ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻳﺪ، ﻭ ﺍﻟﺎﻥ ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻴﺪ.

 ﭘﺲ ﺑﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺎﻥ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪﺍﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ (ع)  ﮔﺮﺩﻳﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلم

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

قیس بن عاصم

قیس بن عاصم

ﺣﻠﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﻋﺎﺻﻢ ﻣﻨﻘﺮﻯ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺍﻡ. ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ. 

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻯ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﻬﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ.

 ﻗﻴﺲ ﺭﺍ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﻛﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

 ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻧﻪ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺗﻜﻴﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ.

 ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﭘﺴﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺑﺪﻛﺎﺭﻯ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻯ، ﺧﺪﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻛﺮﺩﻯ، ﺭﺣﻢ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﻳﺪﻯ، ﺗﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻜﺎﺭ ﺑﺮﺩﻯ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻗﻮﻣﺖ ﺭﺍ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻯ!

 ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﻯ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﺑﺴﭙﺎﺭ ﻭ ﺻﺪ ﺷﺘﺮ ﺩﻳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﺪﻩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺖ. (1)

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلم 

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

مدارا با اعمال فرماندار

ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ

 ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻦ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ( ﺩﺍﺋﻰ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﻚ ﻣﺮﻭﺍﻥ ) ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻳﺰﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ. 

ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻣﺶ ﻋﺰﻝ ﺷﺪ ﻭ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻛﺎﺭ ﺁﻣﺪ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻫﺸﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ، ﺗﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﻭﻯ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻛﻨﺪ.

 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻫﺸﺎﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻤﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﺫﻳﺘﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. 

ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﺸﺎﻡ، ﺍﺯ ﺩﺭﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﻭﺍﻥ (ﺧﻮﺍﻫﺮﺯﺍﺩﻩ ﺍﻭ) ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻗﺒﻠﺎ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺁﺷﻨﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ (ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻫﺸﺎﻡ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﻫﻢ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻧﻜﻨﻨﺪ.

 ﺣﺘﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﺑﻪ ﻫﺸﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﻈﺮ ﻛﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﻳﺎ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻰ، ﻣﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﻢ، ﭘﺲ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻣﺎ ﻭ ﻫﺮﻛﺲ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ. 

ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﻫﺸﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﺎ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺳﺮﭘﻮﺵ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻯ ﺑﺪﺵ ﺩﻳﺪ، ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺍﻋﻠﻢ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻣﺤﻠﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلم

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

عقیل

ﻋﻘﻴﻞ 

ﺭﻭﺯﻯ ﻋﻘﻴﻞ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻤﻚ ﻣﺎﻟﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﻢ ﻣﺮﺍ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﺪﻩ. 

ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺻﺒﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻢ، ﺳﻬﻤﻴﻪ ﺗﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ. 

ﻋﻘﻴﻞ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻭﺭﺯﻳﺪ .

ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﮔﻔﺖ: ﺩﺳﺖ ﻋﻘﻴﻞ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ ﻭ ﺑﺒﺮ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﺑﮕﻮ ﻗﻔﻞ ﺩﻛﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﻨﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻛﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ.

 ﻋﻘﻴﻞ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ: ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺯﺩﻯ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.

 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﺮﺍ ﺳﺎﺭﻕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ؟

 ﻋﻘﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﭘﻴﺶ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻣﻰ ﺭﻭﻳﻢ .

 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﻮﺩ ﺩﺍﻧﻰ .

 ﻋﻘﻴﻞ ﭘﻴﺶ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﻛﻤﻚ ﻛﺮﺩ. ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﻟﺎﻯ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺮﻭ ﺑﮕﻮ ﻋﻠﻰ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻡ. 

ﻋﻘﻴﻞ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﭙﺎﺱ ﻭ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﻃﻠﺐ ﻛﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺑﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﻳﻨﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ، ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺩﻳﻨﺶ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺷﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان  ، بخش حق و باطل

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

غذای خلیفه

ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻠﻴﻔﻪ!

 ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﻟﺮﺷﻴﺪ ( ﭘﻨﺠﻤﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ) ﻛﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻰ ﺍﻭ ﺷﺪ. 

ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻏﺬﺍ، ﺳﻔﺮﻩ ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ ﭘﻬﻦ ﺷﺪ، ﻳﻚ ﻇﺮﻑ ﻏﺬﺍﻯ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. ﻫﺎﺭﻭﻥ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻏﻠﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:

 ﺍﻳﻦ غذا ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺑﺒﺮ، ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﺧﻮﺩ ﻛﻨﺪ. 

ﻭﻗﺘﻰ ﻏﻠﺎﻡ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺑﻬﻠﻮﻝ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺍﻯ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﺩﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺳﮓ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﻰ، ﻟﺎﺷﻪ ﺍﻟﺎﻏﻰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻰ ﺩﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻧﺪ. ﺑﻬﻠﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻜﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻠﺎﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺳﮕﻬﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭ .

 ﻏﻠﺎﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻏﺬﺍﻯ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺗﻮ، ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺗﻮﻫﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻧﻜﻦ. 

ﺑﻬﻠﻮﻝ ﮔﻔﺖ: ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﮕﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ، ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻏﺬﺍ ﻧﻤﻰ ﺧﻮﺭﻧﺪ (بخاطر ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ هارون ، ﺣﻠﺎﻝ ﻭ ﺣﺮﺍﻣﺶ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ). 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلال و حرام

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

دام شیطان

ﺩﺍﻡ ﺷﻴﻄﺎﻥ 

ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺁﻳﺔ ﺍﻟﻠﻪ ﺷﻴﺦ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﺍﻧﺼﺎﺭﻯ  ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: 

ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﺠﻒ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﺰﺩ ﺷﻴﺦ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻡ، ﺷﺒﻰ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﻭ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﺯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﭘﺮﺳﻴﺪﻡ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺪﻫﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻴﺴﺖ؟ 

ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻡ. ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻃﻨﺎﺑﻬﺎﻯ ﻣﺤﻜﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺷﻴﺦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺗﺎ ﺍﻭﺍﺳﻂ ﻛﻮﭼﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺷﻴﺦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﺸﻴﺪﻡ، ﻭﻟﻰ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻫﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ.

 ﺻﺒﺢ ﻧﺰﺩ ﺷﻴﺦ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻡ، ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻥ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﻳﺐ ﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﮔﺮﻳﺨﺘﻢ. 

ﺩﻳﺮﻭﺯ ﭘﻮﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﭼﻴﺰﻯ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﻟﺎﺯﻡ ﺷﺪ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﻳﻚ ﺭﻳﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﺰﺩﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻭﻗﺖ ﺻﺮﻓﺶ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﺮﺽ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﺩﺍﺀ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ. 

ﻳﻚ ﺭﻳﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻝ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻡ، ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺁﻥ ﭼﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﻡ، ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ: 

ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺽ ﺭﺍ ﺑﻌﺪﺍ ﺍﺩﺍﺀ ﻛﻨﻢ؟

 ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﻮﺩﻡ ﻛﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ. ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺨﺮﻳﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺁﻥ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلال و حرام

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

یهود و غذای حرام

ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻏﺬﺍﻯ ﺣﺮﺍﻡ 

ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ، ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺑﺮﺁﻣﺪﻧﺪ . 

ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻳﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻯ ﺣﺮﺍﻡ ﻭ ﺷﺒﻬﻪ، ﺩﻭﺭﻯ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ .

ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﺮﻏﻰ ﺭﺍ ﺩﺯﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻫﺪﻳﻪ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ . ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻏﻴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﻧﺰﺩ. 

ﻋﻠﺖ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ، ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻣﺮﻍ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺣﺮﺍﻡ ﻧﮕﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ.

 ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ، ﻣﺮﻍ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﺪ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺑﺪﻫﻨﺪ.

 ﻭﻟﻰ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﻞ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻏﺬﺍ ﺷﺒﻬﻪ ﻧﺎﻙ ﺍﺳﺖ. 

ﻭﻗﺘﻰ ﻳﻬﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻃﻠﺎﻉ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻛﻮﺩﻙ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حلال و حرام

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

حق شناسی ابوذر

ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺳﻰ ﺍﺑﻮﺫﺭ

 ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻭﻗﺘﻰ ﺷﻨﻴﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺍﻧﻴﺲ ﮔﻔﺖ: ﺑﻴﺎ ﺑﺮﻭ ﻭ ﺍﺧﺒﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺑﻴﺎﻭﺭ. 

ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﻧﻤﻮﺩ.

 ﺍﺑﻮﺫﺭ ﮔﻔﺖ: ﺁﺗﺶ ﻗﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻜﺮﺩﻯ .

 ﺧﻮﺩ ﻣﻬﻴﺎﻯ ﺳﻔﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻜﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺳﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩ.

 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻟﺶ ﭘﺮﺳﻴﺪ .

ﺍﻭ ﺳﺮ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺷﺪ. 

ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﻣﻜﻦ ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺘﻤﻰ ﺭﻭﺍ ﺑﺪﺍﺭﻧﺪ. 

ﮔﻔﺖ: به خدایی ﻛﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﺳﺖ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ.

 ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺗﻴﻦ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ. ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻜﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻰ ﺣﺎﻝ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ. 

ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻤﻮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻏﻔﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺷﺎﻡ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺷﻤﺎﻳﻨﺪ .

 ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﺍﺩ.

 ﺭﻭﺯ ﺩﻭﻡ ﻛﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﺘﻚ ﻣﻔﺼﻠﻰ ﺯﺩﻧﺪ.

 ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﻛﺘﻜﻬﺎﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺠﺎﺕ ﻳﺎﺑﺪ، ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﺶ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حق و باطل

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

معصیت کار ، حق شناس شد

معصیت کار ، ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺱ ﺷﺪ

ﺫﻭﺍﻟﻨﻮﻥ ﻣﺼﺮﻯ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭﻗﺘﻰ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺘﻰ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍ ﺳﻴﺮﻯ ﻛﻨﻢ. ﺑﺮ ﻛﻨﺎﺭ ﺭﻭﺩ ﻧﻴﻞ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺏ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻡ. ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻋﻘﺮﺑﻰ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ. 

ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ؟

 ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺁﺏ ﺭﺳﻴﺪ قﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺍﻯ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺁﺏ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻋﻘﺮﺏ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺍﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ قﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺷﻨﺎﻛﻨﺎﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩ.

 ﮔﻔﺘﻢ: ﺣﺘﻤﺎ ﺳﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﺍﺳﺖ .

ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﺏ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﺍﺯ ﺁﺏ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﺁﺏ ﺁﻣﺪﻡ.

 ﺩﻳﺪﻡ قﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﺑﻪ ﺧﺸﻜﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻋﻘﺮﺏ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﺸﻜﻰ ﺁﻣﺪ.

 ﻣﻦ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺩﺭﺧﺘﻰ ﺭﺳﻴﺪﻡ، ﻣﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﺭﻯ ﺳﻴﺎﻩ ﻗﺼﺪ ﺍﻭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻴﺶ ﺑﺰﻧﺪ، ﻛﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻋﻘﺮﺏ ﺑﻴﺎﻣﺪ ﻭ ﻧﻴﺸﻰ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﻣﺎﺭ ﺯﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻠﺎﻙ ﻛﺮﺩ. 

ﭘﺲ ﻋﻘﺮﺏ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺁﺏ، ﺑﺮ ﭘﺸﺖ قﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻑ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺁﺏ ﺭﻓﺖ.

 ﻣﻦ ﻣﺘﺤﻴﺮ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺣﺘﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﻴﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺒﻮﺳﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﻣﺴﺖ ﺍﺳﺖ، ﺗﻌﺠﺒﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ. 

ﺻﺒﺮ ﻛﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺴﺘﻰ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪ، ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:

 ﺍﻯ ﻣﻘﺘﺪﺍﻯ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻳﻦ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻯ ﻭ ﺍﻛﺮﺍﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﻯ!

 ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﻧﺰﻥ، ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺭ ﻛﻦ. ﭼﻮﻥ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟

 ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻀﻴﻪ ﻋﻘﺮﺏ ﻭ قﻮﺭﺑﺎﻏﻪ ﻭ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻟﻄﻒ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺸﻨﻴﺪ ﻭ ﺩﻳﺪ: ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﻛﻪ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺴﺘﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟ 

ﭘﺲ ﺩﺭ ﺭﻭﺩ ﻧﻴﻞ ﻏﺴﻠﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻫﺪﺕ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ، ﻭ بعد از ترک شراب و با عبادات بسیار ، ﻛﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺩﻋﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺷﻔﺎ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ. 

کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش حق و باطل

 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

نکته : شرابخواری از بزرگترین گناهان کبیره است ؛ نزدیک به بزرگترین گناه کبیره (که ربا باشد)