10/000 داستان

منبع داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده

10/000 داستان

منبع داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده

این پایگاه ، منبع بیش از 10/000 داستان کوتاه ، زیبا و آموزنده ( و البته منبع دار ) است . روزانه چند داستان از آن در این پایگاه قرار می گیرد داستانها از بیش از 30 کتاب ،در اختیار شما قرار می گیرد .داستانها به گونه ای انتخاب شده که برای انتشار در شبکه های اجتماعی منجمله تلگرام قابل استفاده باشد . ( مناسب سازی شده است ) .

داستان ها را می توانید با عضویت در کانال تلگرامی ما نیز دریافت نمایید . آدرس کانال تلگرامی " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

داستان درباره صبر

داستان پندآموز

اعراب نسبت به برادران خود چگونه اند

سخن قابل تامل ناپلءون درباره قرآن

داستان عبرت آموز درباره بدهکاری

داستان آموزنده درباره مهلت دادن به بدهکار

داستان آموزنده درباره ادای دین برادر مسلمان

داستان آموزنده درباره قضاوت غلط

داستان درباره سید بحر العلوم

داستان درباره فقر و بازنشستگی

داستان آموزنده درباره فحاشی

داستان آموزنده درباره فحش و ناسزاگویی

داستان پندآموز درباره بدزبانی

داستان عبرت آموز درباره فحاشی

داستان درباره بددهنی

داستان آموزنده درباره فحش و ناسزا و فحاشی

داستان عبرت آموز درباره غیبت و سخن چینی

داستان آموزنده درباره غیبت

داستان عبرت آموز درباره غیبت

قهرمان کیست

داستان درباره غرور

داستان عبرت آموز درباره غرور و تکبر

داستان پندآموز درباره غرور

داستان عبرت آموز درباره لقمه حرام

ارزش یک ساعت تفکر عبرت آموز از هفتاد سال عبادت بیشتر است

داستان آموزنده درباره غذا و زهد

داستان آموزنده و عبرت آموز درباره عمل

داستان درباره عمل کردن

داستان آموزنده و زیبا درباره کار و عمل

داستان زیبا درباره عمل

بایگانی
محبوب ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۱۵ بهمن ۹۴، ۱۸:۰۹ - مهدی ابوفاطمه
    لایک
  • ۰
  • ۰

ﺍﻳﺬﺍﺀ ﺑﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻳﺬﺍﺀ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ص) ﺍﺳﺖ


ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺷﺎﺱ ﺍﺳﻠﻤﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ (ﺣﺪﻳﺒﻴﻪ ) ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ: 


ﻣﻦ ﺑﺎ (حضرت) ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻳﻤﻦ ﺭﻓﺘﻴﻢ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﻧﺠﻴﺪﻡ ﻭ ﻛﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺟﺎﻯ ﮔﺮﻓﺖ. 

ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺁﻣﺪﻳﻢ، ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ (حضرت) ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻡ. 


ﺳﺨﻨﺎﻧﻢ ﺩﻫﻦ ﺑﻪ ﺩﻫﻦ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪ. 


ﺭﻭﺯﻯ ﺻﺒﺢ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪﻡ، ﺩﻳﺪﻡ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. 


ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺩﻳﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻨﺪﻯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﻧﺸﺴﺘﻢ. 


ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﺫﻳﺖ ﻛﺮﺩﻯ!


 ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ : ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻰ ﺑﺮﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺗﺮﺍ ﺑﻴﺎﺯﺍﺭﻡ. 


ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﺭﻯ ﻣﺮﺍ ﺁﺯﺭﺩﻯ، ﭼﻮﻥ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻋﻠﻰ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﺍﺭﺩ ﻣﺮﺍ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایذاء


 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻗﺎﺭﻭﻥ ﻭ حضرت ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ


 ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﻧﺞ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺍﺯ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﺑﻠﻌﻢ ﺑﺎﻋﻮﺭﺍ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻯ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﺁﺯﺍﺭ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﻣﺴﺘﺜﻨﻰ ﻧﺒﻮﺩ. 


ﺍﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻯ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺟﻮﺍﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ، ﻛﻠﻴﺪﻫﺎﻯ ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻬﺎﻯ ﮔﺮﺩﻥ ﻛﻠﻔﺘﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﻇﻠﻢ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩ.


 ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ، ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﺯﻛﺎﺕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺍﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺩﺍﺭﻡ، ﻭ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻰ ﻧﻴﺴﺘﻢ، ﭼﺮﺍ ﺯﻛﺎﺕ ﻣﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ! 


ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻏﺮﻭﺭ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻰ ﮔﺮﻓﺖ، ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ: ﺑﻪ یک ﺯﻥ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻛﻪ ﺧﻮﺵ ﺳﻴﻤﺎ ﻭ ﺧﻮﺵ ﻗﺎﻣﺖ ﻭ ﻓﺮﻳﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ ﺩﻫﻢ ﻛﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﻠﺎﻋﺎﻡ ﺑﮕﻮﻳﻰ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺯﻧﺎ ﻛﺮﺩ.


 ﺁﻥ ﺯﻥ، ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ. ﻓﺮﺩﺍﻯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ، ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻮﺳﻰ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ، ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺑﺎ ﺯﺭﻕ ﻭ ﺑﺮﻕ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ،


 ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﻭﻗﺘﻰ ﺳﻴﻤﺎﻯ ﻣﻠﻜﻮﺗﻰ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﺍﺯ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻗﺒﻠﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺼﺮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻔﺖ:


 ﺍﻯ ﻣﻮﺳﻰ ! ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﻠﺎﻋﺎﻡ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻯ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺯﻧﺎ ﻛﻨﻰ. ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻜﺮﺩه ای، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﺎﺣﺖ ﻣﻘﺪﺱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻟﻮﺩﮔﻰ ﻣﻨﺰﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 


ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻣﻮﺳﻰ ﺷﻜﺴﺖ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﺮﺩ: ﺍﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻛﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﺮ.


 ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ.


 ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺣﻜﺎﻡ ﻭ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺳﻴﺪ: ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺎ ﻛﻨﺪ ﻭﻟﻰ ﻫﻤﺴﺮ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺪ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺯﻧﻴﻢ، ﻭ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺎ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻨﮕﺴﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮﺩ.


 ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮔﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺷﻰ؟ 


ﻣﻮﺳﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﺭﻯ .


ﻗﺎﺭﻭﻥ ﮔﻔﺖ: ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻓﻠﺎﻥ ﺯﻥ ﺯﻧﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ! 


ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ؛ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ، ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺩﻋﺎﺋﻰ ﻛﺮﺩ، ﻃﺒﻖ ﺍﺩﻋﺎﻳﺶ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ. 


ﺁﻥ ﺯﻥ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻗﺴﻢ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﺪ، ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺁﻣﻴﺰﺵ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ؟


 ﺯﻥ ﻫﻤﺎﻧﺪﻡ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺷﺪ، ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﺍﺭﻡ ؛ ﺑﺎ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻰ گویند .ﻗﺎﺭﻭﻥ ﻓﻠﺎﻥ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﮕﻮﻳﻢ.


 ﻗﺎﺭﻭﻥ ﺳﺮ ﺍﻓﻜﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺁﺯﺭﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻬﻤﺖ ﻣﺮﺍ ﺭﺳﻮﺍ ﺳﺎﺯﺩ، ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻣﺴﻠﻂ ﮔﺮﺩﺍﻥ...


 ﻭ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﻟﻬی بر او نازل شد . ( ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ )


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایذاء


 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﺍﺫﻳﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ


 ﻣﺮﺩﻯ دلقک ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻨﺪﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﺨﺮﮔﻰ ﺭﺯﻕ ﻭ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ. 


ﺟﻤﺎﻋﺘﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻗﺪﺭﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻨﺪﺍﻧﻰ ؛ ﺷﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻯ ﺳﺎﻛﺖ ﺷﻮﺩ. 


ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﺎﻡ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻧﺪ، ﺑﺎ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻏﻠﺎﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ.


 ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﻋﺒﺎﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 


ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﻛﻴﺴﺖ؟


 ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻨﺪﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻮﻝ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ.


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ، ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻟﺖ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪﻧﺪ ﺯﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ.


 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﺣﺮﻛﺎﺕ ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺖ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ.


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایذاء


 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﺍﻳﺜﺎﺭ ﺣﺎﺗﻢ ﻃﺎﺋﻰ


 ﺳﺎﻟﻰ ﻗﺤﻄﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﻣﻀﻴﻘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ .


ﺯﻥ ﺣﺎﺗﻢ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: شبی ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺍﻙ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ . ﺣﺘﻰ ﺣﺎﺗﻢ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻳﻢ (ﻋﺪﻯ ﻭ ﺳﻔﺎﻧﻪ ) ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺧﻮﺍﺑﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ  ﺑﺮﺩ. ﺣﺎﺗﻢ ﻋﺪﻯ ﺭﺍ ﻭ ﻣﻦ ﺳﻔﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺑﺸﺎﻥ ﺑﺒﺮﺩ. 


ﺣﺎﺗﻢ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻧﻤﻰ ﺑﺮﺩ ﻭﻟﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ ﺍﻭ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺍﻡ، ﭼﻨﺪ ﺩﻓﻌﻪ ﻣﺮﺍ ﺻﺪﺍ ﻛﺮﺩ، ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺪﺍﺩﻡ. 


ﺣﺎﺗﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﺧﻴﻤﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺷﺒﻬﻰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺵ ﺭﺳﻴﺪ، ﻭﻗﺘﻰ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﺪ ﺩﻳﺪ ﺯﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺧﻴﻤﻪ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ. 


ﺣﺎﺗﻢ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ: ﻛﻴﺴﺘﻰ؟


 ﺯﻥ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﺣﺎﺗﻢ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺮﮒ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. 


ﺣﺎﺗﻢ ﮔﻔﺖ: ﺯﻭﺩ ﺑﺮﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻦ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺳﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ  .


ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺎﺗﻢ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻓﻮﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻢ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺳﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟! 


ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺳﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ .


 ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ یک اسب داشتیم ﻛﻪ اثاث ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺫﺑﺢ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻗﺪﺭﻯ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻛﺒﺎﺏ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﻦ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺑﺨﻮﺭ. 


ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ: ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻛﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ .


ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﭘﺴﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﻳﻚ ﻋﺪﻩ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺷﻤﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ.


 ﺁﻣﺪ ﻭ ﻳﻚ ﻳﻚ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ ﺁﺗﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﻛﻨﻴﺪ، ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﺍﺳﺐ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﺗﻢ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻭ از سیر شدن آنها ﻟﺬﺕ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار


کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﺟﻨﮓ ﻳﺮﻣﻮﻙ (ﺗﺒﻮﻙ )


 ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻳﺮﻣﻮﻙ، ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺯﺩ ﻭ ﺧﻮﺭﺩ، ﺑﻌﻀﻰ ﺳﺎﻟﻢ ﻳﺎ ﺯﺧﻤﻰ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﻛﺸﺘﻪ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺠﺮﻭﺣﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.


ﺣﺬﻳﻔﻪ ﻋﺪﻭﻯ  ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺭﻓﺘﻨﺪ، ﻭﻟﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻧﻜﺮﺩ.


 ﻇﺮﻑ ﺁﺑﻰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺭﺯﻣﮕﺎﻩ ﺷﺪﻡ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﺑﺶ ﺑﺪﻫﻢ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﻣﻘﻰ ﺩﺭ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ.


 ﻛﻨﺎﺭﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ؟ 


ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻯ. 


ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺮﺍ ﻣﻰﺷﻨﻴﺪ ﺁﻫﻰ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ.


 ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ: بﺭﻭ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺏ ﺩﻩ.


 ﭘﺲ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺭﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺩﻭﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺍﻭ ﻫﺸﺎﻡ ﺑﻦ ﻋﺎﺹ ﺑﻮﺩ. 


ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺏ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ؟


 ﺑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻰ ؛ 


ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﺪﺍﻯ ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﻩ ﮔﻔﺖ . ﻫﺸﺎﻡ ﻫﻢ ﺁﺏ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺏ ﺑﺪﻩ! 


ﻧﺰﺩ ﺳﻮﻣﻰ ﺭﻓﺘﻢ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ. 


ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﻫﺸﺎﻡ، ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ شهید شده ﺑﻮﺩ. 


ﺁﻣﺪﻡ ﻧﺰﺩ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺩﻳﺪﻡ ﺍﻭ ﻫﻢ شهید شده است .


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار


 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮ ﺟﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ


 ﻛﻔﺎﺭ ﻗﺮﻳﺶ ﭼﻮﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺮ ﻛﻴﺪ ﻭ ﻛﻴﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪ،


 ﻭ ﺑﺎ ﺷﻮﺭﺍﺋﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ: ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺩﻟﺎﻭﺭ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮﻯ ﺑﺮﻧﺪﻩ، ﻫﻤﮕﻰ ﺷﺒﻰ (ﺍﻭﻝ ﻣﺎﻩ ﺭﺑﻴﻊ ﺍﻟﺎﻭﻝ ) ﻛﻤﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻭﺩ، ﺑﺮ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺟﺪﺍ ﻛﻨﻨﺪ.


 ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﻛﺮﺩ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺸﺮﻛﻴﻦ ﺍﻣﺸﺐ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻫﺠﺮﺕ ﻛﺮﺩﻩ ؛ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﺏ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﻫﺠﺮﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻡ، ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻰ؟ 


ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻳﺎ ﻧﺒﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻠﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﻣﺎﻧﺪ؟


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻰ .


 ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺠﺪﻩ ﺷﻜﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺁﻭﺭﺩ. ﺑﻌﺪ ﮔﻔﺖ: ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺳﻮ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ  مامورتان ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﻭﻳﺪ، ﺟﺎﻧﻢ ﻓﺪﺍﻯ ﺗﻮ ﺑﺎﺩ، ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﻨﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﻣﻰ ﻃﻠﺒﻢ.


 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻐﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺪﺍ ﺳﭙﺮﺩ.


 ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺩﺳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﻏﺎﺭ ﺛﻮﺭ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮﺩﻧﺪ .


 حضرت علی ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ ﻭ ﺭﺩﺍﺀ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪ.


 ﻛﻔﺎﺭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺑﻮﻟﻬﺐ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺷﺐ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺻﺒﺢ ﺷﻮﺩ .


 ﭼﻮﻥ ﺻﺒﺢ ﺷﺪ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ، ﻳﻚ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ. 


ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻳﺎ ﻋﻠﻰ (ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻤﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﺪ؟ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ. 


ﭘﺲ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﺘﺎﻓﺘﻨﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺜﺎﺭ حضرت ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ، ﺟﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﺳﻠﺎﻣﺖ ﻣﺎﻧﺪ


 ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺎﺀﻥ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ :

 

* ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ که ﻧﻔﺲ (جان) ﺧﻮﻳﺶ را ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺸﻨﻮﺩﻯ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ. *


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار


 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻏﻠﺎﻡ ﺍﻳﺜﺎﺭﮔﺮ 


ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺷﻮﻫﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻮﺩ.


 ﺭﻭﺯﻯ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺩﻳﺪ ﻏﻠﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻫﻤﺎﻥ ﻭﻗﺖ ﻏﺬﺍﻯ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺷﻮﺩ؛ ﺳﮕﻰ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺩﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ.


 ﻏﻠﺎﻡ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺳﮓ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﮓ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ. ﻏﻠﺎﻡ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﮓ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﻏﺬﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﮓ ﺩﺍﺩ.


 ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﺯ ﻏﻠﺎﻡ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﺟﻴﺮﻩ ﻏﺬﺍﻯ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ؟ 


ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻯ.


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺳﮓ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺷﺘﻰ؟ 


ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺳﮓ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺭﺩ ﻛﻨﻢ.


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺲ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻏﺬﺍﺋﻰ ﺭﻓﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ؟


 ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﻢ. 


ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻳﺜﺎﺭ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﻯ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻏﻠﺎﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺍﺳﺖ ؛


 ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺧﺮﻳﺪ، ﺳﭙﺲ ﻏﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺳﺎﻳﻠﻰ ﻛﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﺸﻴﺪ .


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش ایثار


 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﺑﺎﺫﺭ 


ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺗﺒﻮﻙ  ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺳﻮﺍﺭﻳﺶ ﻛﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﻘﺐ ﺍﻓﺘﺎﺩ .


 ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻧﺪ: ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪ .


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺧﻴﺮﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻠﺤﻖ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ.


 ﺍﺑﻮﺫﺭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺷﺘﺮﺵ ﻣﺎﺀﻳﻮﺱ ﺷﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﻭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﮔﻔﺖ: ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ. 


ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﺑﺎﺷﺪ.


 ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺏ ﺩﻗﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺍﺳﺖ .


ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺭﺍ . ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ، ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﺩ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ.


 ﭼﻮﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﺏ ﺩﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﺳﺖ.


 ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﺪ، ﺩﻳﺪﻧﺪ مشک ﺁﺑﻰ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ. 


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺁﺏ ﺩﺍﺷﺘﻰ ﻭ ﺗﺸﻨﮕﻰ ﻛﺸﻴﺪﻯ؟ 


ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺁﺭﻯ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ، ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﺪﻡ، ﺑﻪ ﺁﺑﻰ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻭﻗﺘﻰ ﭼﺸﻴﺪﻡ، ﺁﺏ ﺳﺮﺩ ﻭ ﮔﻮﺍﺭﺍﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﻢ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻴﺎﺷﺎﻣﺪ.


 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺧﺪﺍ ﺗﺮﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯﺩ، ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻰ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ﻭ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﻣﻴﺮﻯ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﻯ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش انصاف


 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻣﺘﻮﻛﻞ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ


 ﺭﻭﺯﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ (ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﻰ ) ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺍﻭ ﻧﺸﺴﺖ.


 ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺩﺭ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﻗﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﻳﺪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻔﻴﺲ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭼﻨﺪ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺍﻯ؟


 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﻩ، ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﻧﻘﺮﻩ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ.


 ﻣﺘﻮﻛﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﻧﻘﺮﻩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻯ. 


ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺷﻨﻴﺪﻩ‌ﺍﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻛﻨﻴﺰ ﺯﻳﺒﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﺯﺭ ﺳﺮﺥ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻯ؟


 ﮔﻔﺖ: ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ.


 ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺮﻳﻒ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻀﻮ ﺑﺪﻧﻢ ﺧﺮﻳﺪﺍﺭﻯ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﺭ ﺳﺮﺥ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺴﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﻋﻀﺎﻳﺖ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺍﻯ، ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺑﺪﻩ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﺍﺳﺖ؟


 ﻣﺘﻮﻛﻞ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺣﻖ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﻰ ﻫﺎﺷﻢ ﻧﺒﻮﺩ .


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش انصاف


 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

عملی که سبب رفتن به بهشت شود


شخصی ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ، ﻭ ﺣﻀﺮﺗﺶ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺟﻨﮕﻰ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ. 


آن شخص ﺭﻛﺎﺏ ﺷﺘﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻤﻠﻰ ﺁﻣﻮﺯ ﻛﻪ ﺳﺒﺐ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻮﺩ.


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ، ﺗﻮ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻦ. ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺩﺍﺭﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺪﻩ .


سپس ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺟﻠﻮ ﺷﺘﺮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻦ (ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ). 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش انصاف

تالیف علی اکبر صداقت



 کانال " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg