10/000 داستان

منبع داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده

10/000 داستان

منبع داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده

این پایگاه ، منبع بیش از 10/000 داستان کوتاه ، زیبا و آموزنده ( و البته منبع دار ) است . روزانه چند داستان از آن در این پایگاه قرار می گیرد داستانها از بیش از 30 کتاب ،در اختیار شما قرار می گیرد .داستانها به گونه ای انتخاب شده که برای انتشار در شبکه های اجتماعی منجمله تلگرام قابل استفاده باشد . ( مناسب سازی شده است ) .

داستان ها را می توانید با عضویت در کانال تلگرامی ما نیز دریافت نمایید . آدرس کانال تلگرامی " داستانهای کوتاه ، زیبا و آموزنده :
https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvxlVOPjwWbyg

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

داستان درباره صبر

داستان پندآموز

اعراب نسبت به برادران خود چگونه اند

سخن قابل تامل ناپلءون درباره قرآن

داستان عبرت آموز درباره بدهکاری

داستان آموزنده درباره مهلت دادن به بدهکار

داستان آموزنده درباره ادای دین برادر مسلمان

داستان آموزنده درباره قضاوت غلط

داستان درباره سید بحر العلوم

داستان درباره فقر و بازنشستگی

داستان آموزنده درباره فحاشی

داستان آموزنده درباره فحش و ناسزاگویی

داستان پندآموز درباره بدزبانی

داستان عبرت آموز درباره فحاشی

داستان درباره بددهنی

داستان آموزنده درباره فحش و ناسزا و فحاشی

داستان عبرت آموز درباره غیبت و سخن چینی

داستان آموزنده درباره غیبت

داستان عبرت آموز درباره غیبت

قهرمان کیست

داستان درباره غرور

داستان عبرت آموز درباره غرور و تکبر

داستان پندآموز درباره غرور

داستان عبرت آموز درباره لقمه حرام

ارزش یک ساعت تفکر عبرت آموز از هفتاد سال عبادت بیشتر است

داستان آموزنده درباره غذا و زهد

داستان آموزنده و عبرت آموز درباره عمل

داستان درباره عمل کردن

داستان آموزنده و زیبا درباره کار و عمل

داستان زیبا درباره عمل

بایگانی
محبوب ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۱۵ بهمن ۹۴، ۱۸:۰۹ - مهدی ابوفاطمه
    لایک
  • ۰
  • ۰

ﺗﻮﺍﺿﻊ پیامبر اکرم (ص)


ﺍﺑﻮﺫﺭ ﮔﻮﻳﺪ: ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻭ ﺑﻠﺎﻝ ﺣﺒﺸﻰ  ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ. 


ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ، ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ، ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﻯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺍﻓﺘﺎﺩ تا ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺳﻪ زند .


ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺿﻤﻦ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ، ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ: 


ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺎﺭﻫﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﻋﺠﻢ (ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺑﻬﺎ) ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﻩ.

 ﻣﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺘﻢ، ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﻡ، ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﻢ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تواضع


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻓﺮﻭﺗﻨﻰ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ


 ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺷﺎﻡ ﺍﻣﻴﺮ (ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ) ﺑﻮﺩ.


 ﺳﻴﺮﻩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﻯ ﺑﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻴﭻ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﻠﻴﻢ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﻔﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. 


ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ، ﻣﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻛﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺒﺮﺩ. 


ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻰ ﻣﺰﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ ﺑﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.


 ﻣﺮﺩ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ، ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ. 


ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺮﺩﻯ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻰ ﺑﺮﻯ؟ 


ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺨﺶ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ.


 ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ 


ﻭ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ .


 ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﻮﺩ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻡ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﻋﻬﺪ ﻛﻦ ﺗﺎ ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﺭﻯ (ﻋﻤﻞ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺰﺩ) ﻧﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺑﺒﺮﻯ ، ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﻰ ﺗﻮ ﺁﺳﻴﺒﻰ ﻧﻤﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تواضع


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

تکبر خسرو پرویز


ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﻳﺰ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻧﻤﻮﺩ .


 ﺧﺴﺮﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﻨﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺩﻳﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﻡ خدا ﺭﺍ ﺑﺮ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. 


ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺮ ﺍﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻫﻴﭻ ﺗﻮﺟﻬﻰ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻛﺮﺩ.


ﻭﻗﺘﻰ ﺧﺒﺮ ﭘﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻓﺮﻣﺎ. 


ﺧﺴﺮﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺑﺎﺫﺍﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻳﻤﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ‌ﺍﻡ ﺩﺭ ﺣﺠﺎﺯ ﺷﺨﺼﻰ ﺩﻋﻮﻯ ﻧﺒﻮﺕ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ.


 ﺑﺎﺫﺍﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ( ﺑﺎﺑﻮﻳﻪ ) ﻭ ( ﺧﺮﺧﺴﺮﻩ ) ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺠﺎﺯ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ، ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺫﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ... 


ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻳﻨﻚ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺩﺍ ﺟﻮﺍﺏ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻢ. ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:


 ﺑﻪ ﺑﺎﺫﺍﻥ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﻳﺸﺐ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ (ﺩﻫﻢ ﺟﻤﺎﺩﻯ ﺍﻟﺎﻭﻟﻰ ﺳﺎﻝ ﻫﻔﺘﻢ ﻫﺠﺮﻯ ) ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ، ﺧﺴﺮﻭ ﭘﺮﻭﻳﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺷﻴﺮﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ .


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

 ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﻚ 


ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻠﻚ ، ﺍﺯ ﺧﻠﻔﺎﺀ ﺑﻨﻰ ﻣﺮﻭﺍﻥ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﻧﻮ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻌﻄﺮ ﻛﺮﺩ.


 ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺻﻨﺪﻭﻕ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ. 


ﺁﻳﻨﻪ ﺍﻯ ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻰ ﭘﻴﭽﻴﺪ، ﻧﻤﻰ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪ ﺑﺎﺯ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﻣﻰ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍﺿﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ.


 ﺑﻪ ﻫﻴﺒﺖ ﻭ ﺷﻜﻞ ﺧﺎﺻﻰ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺭﻓﺖ، ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﻣﻨﺒﺮ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻜﻞ ﻭ ﻫﻴﻜﻞ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺷﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻭ ﻣﺮﺗﺐ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. ﺧﻄﺒﻪ ﺍﻯ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺧﻴﻠﻰ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺶ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺑﻮﺩ.


 ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺩﺭ ﺧﻄﺒﻪ ﺧﻮﺩﭘﺴﻨﺪﻯ ﻭ ﺗﻜﺒﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: 


ﻣﻦ ﺷﻬﺮﻳﺎﺭﻯ ﺟﻮﺍﻥ، ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺗﺮﺱ ﺁﻭﺭ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺍﻡ. 


ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﻣﻨﺒﺮ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺼﺮ ﺷﺪ. ﺩﺭ ﻗﺼﺮ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ، ﭘﻴﺶ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ:


 ﻣﺮﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻰ؟ 


ﻛﻨﻴﺰ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻭ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻢ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﻧﺒﻮﺩ.


 ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺭﺍ ﺳﺆﺍﻝ ﻛﺮﺩ، ﻛﻨﻴﺰ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ: 


ﺗﻮ ﺧﻮﺏ ﺟﻨﺲ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻯ ﻫﺴﺘﻰ، ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻤﺎﻧﻰ، ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻘﺎﺋﻰ ﻧﻴﺴﺖ. 

ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺩﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﺷﺪ. ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻣﻰ ﮔﺮﻳﺴﺖ. ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ ﻛﻨﻴﺰ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﭼﻪ ﻋﻠﺘﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. 


ﻛﻨﻴﺰ ﻗﺴﻢ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ، ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﻫﻢ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 


ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺎﻣﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺗﺮﺳﻴﺪ .


 ﻃﻮﻟﻰ ﻧﻜﺸﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﭘﺴﻨﺪﻯ ای ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺑﻰ ﺑﻬﺮﻩ ﺭﻓﺖ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻛﻨﺎﺭ ﻓﻘﻴﺮ 


ﻣﺮﺩ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﻯ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻯ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻧﺸﺴﺖ.


 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺮﺩ ﻓﻘﻴﺮﻯ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﻯ ﻛﻬﻨﻪ ﻭ ﻣﻨﺪﺭﺱ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻫﻤﺎﻥ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻧﺸﺴﺖ. 


ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻟﺒﺎﺱ ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩ.


 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﺮﺳﻴﺪﻯ ﻟﺒﺎﺳﺖ ﺭﺍ ﻛﺜﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ؟


 ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﺧﻴﺮ .


ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﭘﺲ ﺑﺮﺍﻯ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻯ؟


 ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻣﺮﺍ ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻰ (ﻧﻔﺴﻰ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻡ ﺑﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺎﺭ ﺑﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻡ ﺧﻮﺏ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ. ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﺼﻒ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻴﻔﺮ ﻋﻤﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﺸﻴﺪﻡ. 


ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﻓﻘﻴﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﻯ؟


 ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩ: ﻧﻪ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ص)


 ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ؟ 


ﮔﻔﺖ: ﻣﻰ ﺗﺮﺳﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻜﺒﺮ ﻭ ﺧﻮﺩ ﭘﺴﻨﺪﻯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﻓﺮﺍ ﮔﻴﺮﺩ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ابوجهل

ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ


ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﺍﺯ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭﻝ ﻛﺴﻰ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻜﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﺮﺩ.


 ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ .


 ﻣﺮﺩﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻧﺒﻮﺩ!


 ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ، ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺟﻨﮕﻴﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭﻯ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺛﻮﺍﺏ ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﺎﻥ ﺷﺮﻳﻚ ﺑﺎﺷﻢ؟ 


ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺮﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﮕﺎﻥ ﻛﻔﺎﺭ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ( ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ) ﻳﺎﻓﺘﻰ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻥ.


 ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﻴﺎﻥ ﻛﺸﺘﮕﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺭﻣﻘﻰ ﺩﺍﺷﺖ. ﺭﻭﻯ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺗﺮﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ.


 ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﭼﺸﻢ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺗﻮ . ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺑﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟


 ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﺮﺍ ﻣﻰ ﻛﺸﻢ ؛


 ﭘﺎ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﻧﺶ ﻧﻬﺎﺩﻡ.


 ﻣﺘﻜﺒﺮﺍﻧﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ، ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﻧﻬﺎﺩﻯ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺩﻯ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻗﺪ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﺮﺍ ﺑﻜﺸﻰ ؛ ﭼﺮﺍ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ؟! 


ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﺶ ﺟﺪﺍ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﮋﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺮ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ.


 ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﺍﺯ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺪﺗﺮ ﻭ ﻋﺎﺻﻰ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻳﻘﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ، ﻭﻟﻰ ﺍﺑﻮﺟﻬﻞ ﻭﻗﺘﻰ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻛﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺖ ﻟﺎﺕ ﻭ ﻋﺰﻯ ﻗﺴﻢ ﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ


 ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺒﻌﻮﺙ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﻋﺪﻩ ﻗﻠﻴﻠﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﻭﺣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻇﺎﻫﺮ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻛﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﭘﺮﻭﺍ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺷﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻓﻊ ﻛﻨﻴﻢ. 


ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﻟﻴﺪ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺑﻮﺩ.


 ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻣﻠﻚ ﻣﻘﺮﺏ ﺍﻟﻬﻰ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺁﻣﺪ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﻟﻴﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬﺷﺖ.


 ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻭﻟﻴﺪ ﭘﺴﺮ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ؟


 ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻠﻰ .


ﭘﺲ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﻭﻟﻴﺪ ﻛﺮﺩ. ﻭﻟﻴﺪ ﻛﻤﻰ ﻛﻪ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻋﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﻣﻰ ﺗﺮﺍﺷﻴﺪ، ﭘﺎ ﺑﺮ ﺭﻭﻯ ﺗﺮﺍﺷﻪ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﻫﺎﻯ ﺗﻴﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻳﺰﻩ ﺁﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﭘﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺎﻳﺶ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺷﺪ. 


ﺗﻜﺒﺮﺵ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺧﻢ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ.


 ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ ﺭﻭﻯ ﻛﺮﺳﻰ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪ .


 ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺩﺭ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻛﺮﺳﻰ خوابیده بود .


 ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﺍﺵ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻛﻨﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﭼﺮﺍ ﺩﻫﺎﻥ ﻣﺸﻚ ﺭﺍ ﻧﺒﺴﺘﻪ ﺍﻯ؟ 


ﻭﻟﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺧﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﺗﺴﺖ، ﺁﺏ ﻣﺸﻚ ﻧﻴﺴﺖ .


ﺑﻌﺪ ، ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﭘﻴﻮﺳﺖ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تکبر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﭘﺴﺮ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺪﻗﻴﺎﻓﻪ 


ﺳﻌﺪﻯ  ﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ﭼﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ﻭ ﻟﺎﻏﺮ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻭ ﺑﺪﻗﻴﺎﻓﻪ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﺒﺎ ﺭﻭﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ. 


ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻔﺮﺕ ﻭ ﺧﻮﺍﺭﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ، ﻭ ﺑﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ. 


ﺁﻥ ﭘﺴﺮ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻫﻮﺵ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﺗﺤﻘﻴﺮﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﺩ، ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: 


ﺍﻯ ﭘﺪﺭ! ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺪ ﺍﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﻛﺲ ﻗﺎﻣﺖ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﭘﺎﻛﻴﺰﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﻰ ﻓﻴﻞ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺑﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ.


 ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﭘﺴﺮﺵ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﻭﻟﺖ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ، ﻭﻟﻰ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﺍﻭ، ﺭﻧﺠﻴﺪﻩ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺪﻧﺪ.


 ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻳﺎﻡ ﺳﭙﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻩ ﺷﺎﻩ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﭙﺎﻩ ﺷﺎﻩ، ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻟﺸﮕﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﺯﺩ، ﻫﻤﻴﻦ ﭘﺴﺮ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺪﻗﻴﺎﻓﻪ ﺑﻮﺩ. 


ﺑﺎ ﺷﺠﺎﻋﺘﻰ ﻋﺎﻟﻰ، ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﺎﻙ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺍﻓﻜﻨﺪ، ﻭ ﺳﭙﺲ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﮔﻔﺖ: ﺍﺳﺐ ﻟﺎﻏﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺁﻳﺪ.


 ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﺭﻓﺖ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺑﺎ ﻧﻌﺮﻩ ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﻜﻮﺷﻴﺪ ﻭ ﺍﻟﺎ ﺟﺎﻣﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﭙﻮﺷﻴﺪ. 


ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻌﺮﻩ، ﺳﻮﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻗﻮﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎﻟﺎﺧﺮﻩ ﺑﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﻏﻠﺒﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯ ﺷﺪﻧﺪ. 


ﺷﺎﻩ ﺳﺮ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺴﺮ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﻟﻴﻌﻬﺪ ﺧﻮﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺧﺎﺻﻰ به ﺍﻭ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ .


 ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﺴﺪ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ، ﻭ ﺯﻫﺮ ﺩﺭ ﻏﺬﺍﻳﺶ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺨﻮﺭﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﻨﺪ. 


ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺍﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻳﭽﻪ، ﺯﻫﺮ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﺩﺭﻳﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩ؛ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺎ ﻫﻮﺷﻴﺎﺭﻯ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﻭ ﺑﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻏﺬﺍ ﻛﺸﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: 


ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻰ ﻫﻨﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺟﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ. 


ﭘﺪﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﻛﺸﻮﺭﺵ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ.


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تحقیر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﻮﺍﺭ ﺷﻤﺮﺩﻥ 


ﺷﺨﺼﻰ ﺩﺭ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻧﺪﻧﺪ. 


ﺭﻭﺯﻯ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ . ﺑﻪ ﻋﺎﺑﺪﻯ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﻛﺒﻮﺗﺮﻯ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺎﻯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺳﺎﻳﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ.


 ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﻭ ﻋﺎﺑﺪ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺭﺣﻢ ﻛﻨﺪ. 


ﺍﻳﻦ ﺑﮕﻔﺖ ﻭ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﻋﺎﺑﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺖ. 


ﻋﺎﺑﺪ ﻭﻗﺘﻰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻋﺎﺑﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻓﺎﺳﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻄﺮﻭﺩ ﻭ ﺣﻘﻴﺮ ﻭ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ؟!


ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﻭ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰ! 


ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﻭ ﻭ ﺑﮕﻮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪ.

 ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺁﻥ ﻓﺎﺳﺪ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪﻡ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺁﻥ ﻋﺎﺑﺪ ﺭﺍ (ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮﺩﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ) مﺤﻮ ﻛﺮﺩﻡ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تحقیر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA

  • ۰
  • ۰

مفضل بن عمر

ﻣﻔﻀﻞ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ


ﺭﻭﺯﻯ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﻯ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﻣﻞ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ.


 ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻭﻛﻴﻞ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﺎ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ کبوترباز بود.


ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﺎﻣﻪ، ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺩﺭﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻔﻀﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ. ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﻀﺎﺀ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ.


 ﺍﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺩ. ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻄﻠﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﭼﻨﺪ ﻗﻠﻢ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﻀﻞ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻣﺶ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺭﻗﻤﻰ ﺩﺭﺷﺖ ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ؛ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻴﭻ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ.


 ﭼﻮﻥ ﻣﺴﺎﺀﻟﻪ ﭘﻮﻝ ﺑﻮﺩ، ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮ ﺑﺰﻳﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﭘﻮﻝ ﺯﻳﺎﺩ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻋﺬﺭﺧﻮﺍﻫﻰ ﻫﻢ ﻛﺮﺩﻧﺪ. 


ﻣﻔﻀﻞ ﻛﻪ ﺯﻳﺮﻙ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻭﻧﺪ؛ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻰ ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺁﻥ ﻋﺪﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ. 


ﻛﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺬﺭ ﺗﺮﺍﺷﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻮﻟﻬﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩ (ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺗﺎ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ) ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻔﻀﻞ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ!


 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎﺀ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﻭ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩﻯ ﺑﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﻛﺸﻨﺪ.

 ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﭘﻨﺪﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎﻟﻰ ﻋﺬﺭ ﺗﺮﺍﺷﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﻴﺪ!!


 ﺍﻳﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺭ ﻭ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻰ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ، ﺟﻮﺍﺑﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ. 


کتاب یکصد موضوع پانصد داستان ، بخش تحقیر 


 http://10000dastan.blog.ir 

 کانال " داستانهای زیبا ، کوتاه و آموزنده " :

 https://telegram.me/joinchat/BSAfBzvMavvBN4-DcNFfFA